https://doi.org/10.21852/sem.2012.32.09
Współczesne przemiany cywilizacyjne wskazały na konieczność redefinicji podstawowych mechanizmów tworzących przestrzeń publiczną. Jeśli chodzi o definiowanie problemów, generalnie pierwszą ideą jest ogłoszenie „końca” pewnych wartości. A więc, jak się twierdzi, nastąpił już koniec historii i koniec człowieka. W tej chwili przeżywamy też koniec polityki. Jednak sfera praxis nie może zniknąć. Do sfery działalności człowieka należy polityka. W tym kontekście nie zniknęłaby również konieczność urządzania i organizowania przestrzeni publicznej. Pożądane są nowe standardy działań politycznych. Jest nowy model władzy, nowy model społeczeństwa, nowy model komunikacji i nowy model narracji symbolicznej i roli polityka – hipokryta. Co więcej, refleksja nad rzeczywistością określa charakter zmian i wspiera proces tworzenia narzędzi politycznych, identyfikowania nowej, politycznej racjonalności – opartej na jej dobrze znanych standardach. Artykuł jest próbą wstępnej refleksji wskazującej na potrzebę rozpoznania obecnych, metateoretycznych, szerokich kontekstów, a także połączenia doświadczeń przeszłych i teraźniejszych.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Język Polski
English