https://doi.org/10.21852/sem.2012.31.03
Niniejszy artykuł opisuje instytucję rozwiązania małżeństwa rato et non consummato przez uroczystą profesję monastyczną, opisaną przez ustawodawcę w kanonie 1119 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. Obejmuje 4 istotne zagadnienia prawne związane z następującymi obszarami: 1) ratio legis funkcjonowania normy w pytaniu 2) pochodzenie prawne 3) przesłanki konstytutywne rozwiązania małżeństwa przez profesję monastyczną, a w szczególności konieczność chrztu przynajmniej jednej ze stron oraz warunki złożenia profesji wieczystej co do jej ważności oraz 4) prekod (KPK) 1983) rozumienie aktu małżeńskiego wpływające na skutek dopełnienia małżeństwa. Jest próbą zrozumienia argumentacji wprowadzenia tej instytucji przez ustawodawcę oraz przyczyn jej zniesienia przez obecną KCI.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Język Polski
English