Artykuł przedstawia historię kształtowania się obrzędów święceń biskupa w okresie od III do X wieku. Tradycja Apostolska prezentuje obrzęd święceń biskupich o jasnej i stosunkowo prostej strukturze, w której wyraźnie wyodrębniono to, co należy do jego istoty (modlitwa konsekracyjna, nałożenie rąk). W późniejszych średniowiecznych kodeksach liturgicznych pojawiają się drugorzędne elementy celebracyjne (np. namaszczenie głowy elekta). Ich nadmierne namnażanie prowadzi w konsekwencji do przysłonięcia tego, co stanowiło zasadniczy rdzeń w strukturze święceń biskupich.
Pobierz pliki
Zasady cytowania