Praktyka Modlitwy Jezusowej „Panie Jezu Chryste, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną”, choć sięga swymi korzeniami dalekiej starożytności, to jednak także dzisiaj jest żywa i przyjmuje się w cerkwi prawosławnej. Dostrzegamy również zainteresowanie ze strony Kościoła katolickiego, dlaczego więc właściwe jest zapoznanie się z bogatą historią kształtowania się Modlitwy Jezusowej, a także z biblijnymi przesłankami i wartościami tej modlitwy dla człowieka XXI wieku. Pismo Święte jest pierwszym ze wszystkich źródeł Modlitwy Jezusowej, ponieważ już Stary Testament pokazuje, jak wielkie znaczenie dla Izraelitów ma Imię Boże, podczas gdy Nowy Testament pokazuje sposób modlitwy. Podstawą Modlitwy Jezusowej jest fragment o niewidomym żebraku Bartymeuszu, który u bram Jerycha z wyznaniem woła: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną” (Mk 10,47). Ojcowie pustyni i mnisi Egipcjan, Syryjczyków, Synajów, a zwłaszcza ojcowie Góry Athos przejęli wezwanie Bartymeusza jako swoją nieustanną modlitwę. Od tego czasu znamy metodę modlitwy Jezusowej, która dzisiaj interesuje nie tylko chrześcijaństwo wschodnie jak i zachodnie.
Pobierz pliki
Zasady cytowania