Abstrakt

Rosnąca heterogeniczność współczesnego społeczeństwa przemysłowego sprawia, że ​​duszpasterstwo staje się konieczne pracować nad specjalizacją i dywersyfikacją. Jedną z grup ludzi, którym należy służyć, są społecznie niedostosowani młodzi ludzie. Są wytworem społeczeństwa przemysłowego, w którym jest ich coraz więcej młodzieży trudno jest nawiązać więź społeczną z rodziną, szkołą czy grupą rówieśniczą. Legalizacja państwa polskiego z początku lat 80. gwarantuje Kościołowi swobodę działania katechezę dla dzieci i młodzieży w parafiach oraz dotarcie do młodzieży przebywającej w zakładach poprawczych. Ta ostatnia możliwość nie została jednak w pełni wykorzystana daleko. Tylko nieliczne parafie i klasztory otworzyły swoje lokale dla osób niedostosowanych społecznie młodzież. Kościół nie czyni też wystarczających starań, aby zapewnić duszpasterską obecność w zakładach poprawczych instytucje. Powszechnie uważa się, że praca z młodzieżą niedostosowaną społecznie jest niezwykle trudne ze względu na swoje antyspołeczne postawy, zaburzoną hierarchię wartości, złe zwyczaje itp. Mimo to Kościół ma środki do podjęcia pracy duszpasterskiej z tymi młodymi ludźmi: (1) to podkreśla wartość osoby ludzkiej – a relacje międzyludzkie są tym, co społecznie zdezorientowane młodzi ludzie są szczególnie potrzebni; (2) uważa teraz dialog za główną pastora! metoda – a dialog uznawany jest również za podstawowe narzędzie resocjalizacji; (3) to docenia wartość wspólnoty – a istotą wspólnoty jest socjalizacja. Jak poprawczak parafia może być środowiskiem wychowawczym i resocjalizacyjnym. Co. Ważna w parafii jest systematyczna profilaktyka społeczna realizowana poprzez posługę duszpasterską dzieci i młodzieży, duszpasterstwo rodzin i duszpasterstwo trzeźwości