Miszna stanowiąca istotę judaizmu rabinicznego, w przekazach ustnych od III w. p.n.e., a spisana pod koniec II w. n.e., opisuje kult ofiarny w Świątyni Jerozolimskiej przed jej zburzeniem przez Rzymian w 70 roku n.e. Przekaz Miszny precyzuje i wyjaśnia biblijne rytuały związane ze składaniem ofiar, wśród których poczesne miejsce zajmują ofiary krwawe (zewachim) oraz bezkrwawe, czyli ofiary pokarmowe (menachot). Miszna poświęca temu zagadnieniu dwa osobne traktaty: Zewachim (Ofiary krwawe) i Menachot (Ofiary pokarmowe). Pierwsze z nich zostały omówione w artykule tego samego autora zatytułowanym Ofiary krwawe w świetle wybranych fragmentów Miszny (StGd 53, 2023, 75-96). Celem tego artykułu jest przybliżenie polskiemu czytelnikowi problematyki związanej z ofiarami bezkrwawymi, które charakteryzowały się składaniem w Świątyni Jerozolimskiej produktów rolnych, takich jak zboże, mąka, oliwa, kadzidło, wino, a także plony pierwocin. Artykuł wskazuje główne aspekty sprawowanego kultu, obowiązujące rytuały i reguły nimi rządzące oraz związane z tym zagadnienia, z jakimi przyszło się zmierzyć w starożytności tannaitom, twórcom Miszny.
Słowa kluczowe: kult ofiarny, ofiary bezkrwawe, Miszna, judaizm rabiniczny
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.