Opublikowane: 2025-12-15

Dramaturgia oszustwa z perspektywy lingwistycznej i malarskiej

Joanna Zaucha
Załącznik Kulturoznawczy
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.21697/zk.2025.12.29

Abstrakt

Artykuł podzielony jest na dwie części. W pierwszej części autorka analizuje znaczenie polskich czasowników skłamać i oszukać. Analiza ta ujawnia rodzaje działań podejmowanych przez osoby kłamiące lub oszukujące, a także rzeczywisty i zamierzony zakres fałszu wprowadzonego do komunikacji. Semantyka leksemów odnoszących się do fałszu w relacjach międzyludzkich pozwala również wskazać, które aspekty oszustwa są szczególnie piętnowane przez użytkowników języka wybierających element językowy do opisu sytuacji.  

W drugiej części pracy autorka zestawia wnioski z analizy semantycznej z intuicjami interpretacyjnymi dotyczącymi słynnego obrazu Michała Anioła Caravaggia Szulerzy. Autorka wykazuje analogię między elementami struktury semantycznej czasowników odnoszących się do kłamstwa i oszustwa a genialnym przedstawieniem tych zjawisk przez malarza. 

Słowa kluczowe:

semantyka, czasowniki, oszustwo, kłamstwo, Caravaggio

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Zaucha, J. (2025). Dramaturgia oszustwa z perspektywy lingwistycznej i malarskiej. Załącznik Kulturoznawczy, (12), 561–573. https://doi.org/10.21697/zk.2025.12.29

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.