Opublikowane: 2025-12-15

Haptyczność jako wędrujące pojęcie humanistyki

Jacek Ostaszewski
Załącznik Kulturoznawczy
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.21697/zk.2025.12.19

Abstrakt

Na przełomie XIX i XX wieku Alois Riegl zaproponował rozróżnienie haptycznego i optycznego odbioru dzieła sztuki, co często jest uznawane za początek nowoczesnej teorii sztuki. Artykuł przedstawia tradycję debaty estetycznej i filozoficznej na temat zaangażowania różnych zmysłów w recepcję sztuki przed Rieglem, z uwzględnieniem rozważań m.in. Alberta von Hildebranda, Roberta Vischera i Ernsta Macha. Dalej, na przykładzie eseju Waltera Benjamina Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej oraz prac Laury U. Marks z przełomu XX i XXI wieku pokazane zostaje, w jaki sposób koncepcja Aloisa Riegla umożliwia rozpoznawanie nowych trybów funkcjonowania sztuki, w tym przede wszystkim sztuki awangardowej, z perspektywy estetyki modernistycznej. Przegląd koncepcji teoretycznych ujawnia, że dobrze ugruntowane rozróżnienie haptyczności i optyczności z upływem czasu i w zależności od kontekstu kulturowego może zmieniać swój sens i pole odniesienia.

Słowa kluczowe:

percepcja haptyczna, eksploracja taktylna, doświadczenie wielozmysłowe, transformacja apercepcji

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Ostaszewski, J. (2025). Haptyczność jako wędrujące pojęcie humanistyki . Załącznik Kulturoznawczy, (12), 365–389. https://doi.org/10.21697/zk.2025.12.19

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.