Abstract

Praesens articulus proemio, parte principali, conclusione et argumento lingua latina exarato, constat. In proemio duae notiones, nempe ritus et caeremoniarum praesentantur. In principali parte articuli canones 923—930 Codicis Juris Canonici Papae Joannis Pauli II exponuntur. — Can. 923 permittit christifidelibus Cacrificium Eucharisticum participare et sacram Communionem suscipere quolibet ritu catholico, firmo praescripto can. 844. — Ad normam can. 924 Eucharisticum Sacrificium celebrari debet ex pane mere triticeo, recenter confecto ( = materia ex qua Sacramenti Eucharistiae) et vino naturali, de genimine vitis, non corrupto ( = item materia ex qua Sacramenti Eucharistiae). — Vino in ritu praeparationis donorum admiscendum est paulum aquae. — Secundum can. 925 sacra Communio distribui potest uno e tribus modis: 1. sub sola specie panis, 2. sub specie panis et vini, 3. sub sola specie vini. Hic tertius modus adhibetur solummodo in casu necessitatis ex parte fidelis sacram Communionem suscipientis. — Can. 926 obligat sacerdotes Ecclesiae romano — catholicae ad adhibendum panem azymum in celebratione Eucharistiae, iuxta traditionem antiquam. Etiam urgente extrema necessitate, unam tantum materiam (seu aut panem aut vinum) sine altera aut etiam utramque (seu et panem et vinum) extra Eucharisticam celebrationem consecrare severrimet prohibet can. 927. — In Ecclesia romano — catholica usque ad Concilium Vaticanum II (1963— 1965) Eucharisticum Sacrificium lingua latina celebrabatur. Ab illo tempore sine populo adhuc lingua latina celebrari, sed cum populo ordinarie peragitur lingua sacerdotis Missam celebrantis et populi participantis, dummodo textus liturgici legitime approbati sint a Sede Apostolica (can. 928). — Sacerdotes et diaconi tam in Missae Sacrificio celebrando quam in sacra Communione administranda sacras vestes a rubricis praescriptas deferre debent (can. 929). — Sacerdotes infirmi aut aetate provecti si stare nequeant, Sacrificium Eucharisticum celebrare possunt sedentes, servatis tamen omnibus praescriptis liturgicis, et non coram populo, nisi de licentia ordinarii. — Sacerdotes caeci autem vel alia infirmitate laborantes, licite Sacrificium Eucharisticum celebrant, adhibendo quemlibet textum Missae (utique ex probatis), adstante si casus ferat, alio sacerdote aut diacono vel instructo laico (can. 930 § 1 et § 2). Sub fine articuli quaedam inconvenientia indicatur, quae consistit in hoc, quod titulus articuli III De Ritibus et caeremoniis Eucharisticae celebrationis loquitur, sed canones 924—930 vocem „caeremoniae” non habent, et solummodo de ritibus, non autem de caeremoniis tractant. — Tandem non sine aliqua melancholia confitetur auctor: feci, quod potui, faciant meliora potentes.