Abstrakt

Hoc in articulo proemium, pars principalis e tribus punctis constans et conclusio habentur.

In proemio obiectum huius studii canonem 964 §§ 1 3 Codicis Iuris Canonici Papae Joannis Pauli II esse anuntiatur.

Pars principalis in tria membra dividitur. 1n membro primo ius vetus seu fontes iuris canonici et quidem a Christo Domino usque ad Codicem Iuris Canonici Pio-Benedic­tini breviter praesentatur.

Altero in membro canones Codicis Iuris Canonici Pio — Benedictini exponuntur. Secundum can. 908 sacramentalis confessionis proprius locus est ecclesia vel orato-rium publicum aut semipublicum. Can. 909 statuit: § 1. Sedes confessionalis ad au­diendas mulierum confessiones semper collocetur in loco patenti et conspicuo, et ge­neratim in ecclesia vel oratorio publico aut semipublico mulieribus destinato. § 2. Se­des confessionalis, crate fixa ac tenuiter perforata inter paenitentem et confessarium sit instructa. — Ad normam can. 910: § I feminarum confessiones extra sedem confessio­nalem ne audiantur, nisi ex causa infirmitatis aliae verae necessitatis et adhibitis caute­lis quas ordinarius loci opportunas iudicaverit. § 2. Confessiones virorum in aedibus privatis excipere licet.

In ultimo membro can. 964 Codicis Iuris Canonici Papae Joannis II nunc feliciter servientis praesentatur. Secundum § 1 huius canonis ad sacramentales confessiones excipiendas locus proprius est ecclesia aut oratorium. § 2. Ad sedem confessionalem quod attinet, normae ab Episcoporum conferentia constituantur, ea tamen sub condi­tione, ut sedes confessionales semper collocentur atque crate fixa inter paenitentem et confessarium sint instructae, quibus libere uti possint fideles. § 3. Confessiones extra sedem confessionalem ne excipiantur, nisi iusta de causa.

Sub fine articuli auctor differentias inter canonem 736 §§ 1 — 2 Codicis Canonum Ecclesiarum Orientalium de 1990 anno et canonem 964 Codicis Iuris Canonici de 1983 anno breviter exponit.