Abstrakt

lam tem pore ordinatioinis relativae, uti aiunt, duae vigefoant opiiniiones ad saeerdoitalliis potastatis non 'saeramentaliis ddversa fundam enta spectaintes. Optaiomi nam que de ordinationis effectu non solum
grataam, ve,rum etiam sacerdotalem potestatem mein secram entalem
eam que amissibiliam com prehendente Innocentius I et Concilium Chalcedonense m anifesto favebanit. Opinio haec instituti ordinationis relativae fautorum propria erat.
A ltera opiniio earum erat, qui — ut A ugustinus eique adhaerens
A nastasius II — e x Ecclesiae voluntate pendentem potestatem mon
sacram entalem agnoscentes eam matione effectus ordinationis maniifesto com prehendere megügebarafc. Hulilc opimiioni sive consulto sive inconsulte ab Augustino propagatae Innocentius I sese opposuit. Ut enim
ex effatis A ugustini cum Innocentii I effatis a nobis in unum collectis patet, Pontifex iste Roimanus opiinionis Augus/tiilnii non solum non
era t ignarus, verum etiam eam carrexit et em endavit. Haec tam ea
Pontifieis Rom ani cum Episcopio H ipponensi dlisisenisiio viris doctis tem ­
pore ordinationis ab.solutae soribentibus usque adhuc liigmota erait.
Opinionds Augustiinli ab Innocentiio I facta reprehensio atque em endatio diiseiplinam ordilnatiionis relaitivae m ultum corrobioiravit. Ipsa ta ­
rnen quaiestio de potastatis sacerdotalis inan isactraroentalis proximiiis
fundam entis seu de niotione non saoram entalis effectus ordinationis
finita non est. V erum Concilium Chalcedonense anno 541 habitum
legem tu lit ordioatitonem absiolutam prohibantem atque siämoniiace ordinaitos ex su a ordinatione nihil protficeire et a diginiitate per negotiationem quaesita alianos esse debere staituens eo ipso dieöisiionem Innocentii
I quodaim modo cotniiirmiavit, sed iam ruan m ultos post aininois A nastasius II, Pontifex Rom anus, ordinationem ab Accacio dam nato factam
parfectionem suae virtu tis obtirnuisse generali quodam modo affiirmans
et airgumenitiis probans ex scir.iptiis A ugustini liäte fuseq-ue deprom ptis
noin iimmerito ad illius opmionem revetrsus fulisse iiiudicandus est.
Hoc modo inchoata ab Augustino opinio, in disciiiplina ordinationis
relativae iinfirrnanda oomsistens, lomgius parmainens perspici poteist slive
in legisliationie ecclesiastical, u t exem plum habem us in A nastasii II decisione, quam dixiiimus, sive in iipsa oirdfaationiiis absolutae oonsuetudfiine
quam quam usque ad itempus U-rba:ni II aoriter ireprehensa et expugnata, numquam tarnen devicta.

Im m utatio âigitur d'iscipliinae oxdlilnaitionis relativaie im. system a ordiinatiioois absolutae brevi tempoire po;st canfectionem Dacneti Gratiarai fa ­
cta quasi ex inopinaito nom acciidit, sed longo tem pore praeparatoatur.
E xtrem a autem isystematlils ordinatianäs relativae quasli tutoa G ratianus
fuit, qui Augustiino et Ainaistaisiio II sese ©ppomens eoisque im tantum
reprehendit, in quantum raifciioine habita systsm atis tuinc vigentis et decSsionum Innocentii I atque Conciliili Chaleedonetnisiis reapse necesse videbatur.
Facta autem com m utatione system atic ardiinationiis relativae in system a ordiinattilonis aibsolutae iipsa quoque antiquae ordliiniationis notilo
adeo oblivdlomi data est, u t Correctoras Rom ani nequie dissieosionem
Innocentii I cum Auigustino h atitam perspexerint, neque reprahensionem
opinionis A ugustin! et Aniastaisii II a G ratiano factaim com prehenderint.
Q uapropter M agister ordiinatiionem ireliativam iuste defendes iiniusta
C orrectorum rsprehensione affioitur. Opiiniio enim A ugustini eiiusquie
asseclae Anaisitaaili) II notiionis ordiinatiocniis absolutae, ergo et notiionis
tem pore Carrectonrum R om anorum viiigentiis, proprior erat, quam notilo
ordinationis relativae laib Imnocentio I, Comcilio Cbalcedonensii, eit a
G ratiano defenaa.
Haec omraia ex iequisliltione nostra fuse lateque pateint, in qua enarravim us opinionem Augusitiini et opiinicmem Iruniocentii I. Deinde collatis in unum A ugustini .ert Innocenfcili I effatlis ad rem nsostaam spectaintitous demorustraviimus Pontificem ilium Romamum decisione isua respoosium Augustiino dedisse ekisq.ue opinionem correxisse atque ernendasse. Item Comcilü Chailcedonensis explicavimuis statuta,, quae ad problem a recte diiudicandum m ultum valent. D enique enarravim us, quid
de opiniiane Augusitini et Aniastaisii II G ratianus senseiritt decisionifous
Innocentii I et Concilii Chalcedonensis canonibus nixus, quem ab iniusta C orrectorum Rom anorum reprehensiiione vindiieavimus.