Antonovsky A. (1979). Health, stress and coping. San Francisco: Jossey-Bass.
Antonovsky A. (1995). Rozwikłanie tajemnicy zdrowia: Jak radzić sobie ze stresem i nie zachorować? Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Antonovsky A. (1997). Poczucie koherencji jako determinanta zdrowia. W: Heszen-Niejodek I., Sęk H. (red.). Psychologia zdrowia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 206–231.
Bałandynowicz A. (2019). Probacja. Resocjalizacja z udziałem społeczeństwa. Konteksty antropologiczno-filozoficzne. Warszawa: Wolters Kluwer.
Bowlby J. (2022). Przywiązanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Chlewiński Z. (1982) Wprowadzenie do psychologii religii. W: Chlewiński Z. (red.). Psychologia religii. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, s. 11–59.
Czaplicki J. (2004). Potrzeba odnowy duszpasterstwa. „Studia Teologiczne”, nr 22, s. 71–99.
Grzymała-Moszczyńska H. (1991). Psychologia religii. Wybrane zagadnienia. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.
Heszen I. (2013). Psychologia stresu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Holmes T.H., Rahe R.H. (1967). The Social Readjustment Rating Scale. „Journal of Psychosomatic Research”, nr 11, s. 213–218.
Idan A., Eriksson O., Al-Yagon M. (2017). The salutogenic model: the role of generalized resistance resources. W: The handbook of salutogenesis. Mittelmark MB, Sagy S., Eriksson M. i in. (red.). Cham: Springer.
Jakubowska L. (2018). Duszpasterstwo w zakładach penitencjarnych – czy osoby pozbawione wolności potrzebują religii. „Warszawskie Studia Pastoralne”, nr 1(38), s. 7–20.
James R.K., Gilliland B.E. (2009). Strategie interwenci kryzysowej. Warszawa: Parpamedia Wydawnictwo Edukacyjne.
Jaworski R. (1989). Psychologiczne korelaty religijności personalnej. Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Kamiński R. (1998). Wprowadzenie. W: Duszpasterstwo specjalne. Kamiński R., Drożdż B. (red.). Lublin: Instytut Teologii Pastoralnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, s. 13–19.
Kowalska-Ehrlich B. (1993). System instrukcji profilaktyczno-resocjalizacyjnych. W: Polska myśl resocjalizacyjna. Wybór tekstów. Sawicka K. (red.). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Kuczkowski S. (1998). Psychologia religii. Kraków: WAM.
Kulesz Z. (2021). Wskazania pastoralno-edukacyjne dotyczące małżeństw i rodzin w dokumentach Kościoła w Polsce w latach 1989–1999. Impulsy nauczania kardynała Stefana Wyszyńskiego. „Forum Pedagogiczne”, nr 11, s. 49–59.
Maier K., Surzykiewicz J. (2019). Hoffnung und Spiritualität als vernachlässigte Ressourcen. Göttingen: SAR.
Miszewski K., Miałkowska-Kozaryna M. (2020). Dyskusja wokół problemu prizonizacji na kanwie badań własnych. „Resocjalizacja Polska”, nr 19, s. 319–335.
Niewiadomska I. (2010). Zasoby adaptacyjne osób opuszczających zakłady karne. W: Skazani na wykluczenie? Zasoby adaptacyjne osób zagrożonych marginalizacją społeczną. Kalinowski M., Niewiadomska I. (red.). Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, s. 357–383.
Niewiadomska I., Chwaszcz J. (2010). Jak skutecznie zapobiegać karierze przestępczej? Lublin [b.n.w].
Nikołajew J. (2009). Specyfika duszpasterstwa więziennego w Polsce. Prezentacja badań własnych. „Teologia w Polsce”, nr 3, s. 153–163.
Niparko R. (1985). Duszpasterstwo. W: Encyklopedia katolicka. Łukaszyk R., Bieńkowski L., Gryglewicz F. (red.). T. IV. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, s. 390–391.
Pearlin L., Schooler C. (1979). The structure of coping. „Journal of Health and Social Behavior”, nr 19, s. 2–21.
Pierzchała K. (2016). Stygmatyzacja i destygmatyzacja więźniów. Zarys analityczno-syntetyczny zagadnienia. „Krakowskie Studia Małopolskie”, nr 21, s. 199–214.
Pol J.D. (2001). Możliwości wolontariatu w aresztach i zakładach karnych. W: Roczniki Naukowe Caritas. Kamiński T., Czarnocki A., Pol J.D. (red.). Warszawa: Fundacja Pro Caritate.
Pol J.D. (2004). „Bractwo Więzienne” w Polsce jako forma działania wolontariatu wśród więźniów. „Przegląd Więziennictwa Polskiego”, nr 43.
Pol J.D. (2017). Duszpasterstwo więzienne w Polsce w perspektywie 25 lat doświadczeń pastoralno-resocjalizacyjnych. „Przegląd Więziennictwa Polskiego”, nr 96, s. 103–128.
Psychologia zdrowia (2012). Heszen I., Sęk H. (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Reber A. S. (2002). Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Sikorski J. (1998). Duszpasterstwo więzienne. W: Duszpasterstwo specjalne. Kamiński R., Drożdż B. (red.). Lublin: Instytut Teologii Pastoralnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, s. 311–331.
Skrzypczak J. (1997). Typ religijności więźniów a ich postawy moralne i poczucie winy. „Przegląd Więziennictwa Polskiego”, nr 16–17, s. 68–81.
Terelak F. (2008). Człowiek i stres Człowiek i stres. Koncepcje–źródła–reakcje–radzenie sobie–modyfikatory. Bydgoszcz–Warszawa: Oficyna Wydawnicza Branta.
Tomaszewski T. (1982). Człowiek i otoczenie. W: Psychologia. Tomaszewski T. (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 13–36.
Tyberski K. (2007). Posługa duszpasterska w ZK w Iławie. W: Duszpasterstwo więzienne w pracy penitencjarnej. Świtka J., Kuć M. (red.). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, s. 218–225.
Tyszkowa M. (1997). Odporność psychiczna. W: Encyklopedia pedagogiczna. Pomykało W. (red.). Warszawa: Fundacja Innowacja, s. 475–478.
Wolińska M., Michalski J. (2022). Poczucie sensu życia w procesie adaptacji do wolności. Studium antropologiczno-pedagogiczne. Płock: Wydawnictwo Naukowe Mazowieckiej Uczelni Publicznej w Płocku.
Zarzycka B., Tychmanowicz A. (2015). Wiara i siła. Religijność w procesach koherencji. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Zasępa E. (2002). Personalny wymiar religijności a poczucie koherencji i poczucie bezpieczeństwa. „Studia Psychologica”, nr 53, s. 67.
Zdrowie–stres–zasoby (2001). Sęk H., Pasikowski T. (red.). Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora.