https://doi.org/10.21697/pk.2019.62.1.04
Niniejsze studium analizuje wykorzystanie umów sponsorskich jako nowych form zarządzania i finansowania w świadczeniu usług edukacyjnych i opieki społecznej, które mają trudności z utrzymaniem się. Umowy sponsoringowe zostały opracowane przez instytuty religijne w Ameryce Północnej, które założyły jednostki charytatywne. Istotne zmiany, które wpływają na świadczenie usług zdrowotnych, skłoniły liderów i menedżerów katolickich instytucji opieki zdrowotnej do sporządzenia odpowiednich umów sponsorskich, aby zapewnić sobie katolicką tożsamość i charyzmat swoich dzieł. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie, w jaki sposób może być sporządzona umowa sponsorska, aby umożliwić podmiotowi kościelnemu efektywne prowadzenie działalności charytatywnej. Autor rozpoczyna od skupienia się na prawie kanonicznym i prawnej definicji "sponsoringu", aby następnie określić wymogi niezbędne do ustanowienia publicznych osób prawnych dla posługi w służbie zdrowia. Zasadniczą część tekstu stanowią wymagania dotyczące umów katolickiej służby zdrowia. Obejmuje ona następujące elementy: 1) misja katolicka; 2) tożsamość katolicka; 3) zgodność z prawem kanonicznym; 4) własność; oraz 5) uprawnienia zastrzeżone. Elementy te powinny być brane pod uwagę szczególnie wtedy, gdy umowy sponsoringowe dotyczą stron niekatolickich. Analiza umów sponsorskich opiera się na nowych rozwiązaniach prawnych wypracowanych w USA i w Kanadzie. Jej celem jest dostarczenie praktycznych wskazówek dla umów sponsoringu w Polsce, która nie jest jeszcze znana zarówno w prawie cywilnym, jak i kanonicznym. Artykuł zawiera praktyczne wskazówki dotyczące umów sponsorskich, na które nieustannie wpływają liczne zmiany społeczne i gospodarcze.
Scarica file
Regole di citazione
##plugins.themes.libcom.share##
English
Język Polski
Italiano