Opublikowane: 2023-11-06

Carmina qui quondam. Melodie metrów boecjańskich w zasobach rodzimych na tle repertuaru europejskiego

Czesław Grajewski
Saeculum Christianum
Dział: Rozprawy i Artykuły
https://doi.org/10.21697/sc.2023.30.1.3

Abstrakt

  1. S. Boecjusz w każdej z pięciu ksiąg traktatu filozoficznego De consolatione philosophiae umieścił fragmenty poetyckie, tzw. metra – łącznie 39. W epoce karolińskiej, do pierwszych słów tych metrów anonimowy kompozytor stworzył melodie, zapoczątkowując tradycję, której dowody znajdują się w ponad 30 źródłach rękopiśmiennych Europy Zachodniej. Wiele wskazuje na to, że praktyka taka służyła celom dydaktycznym: miała ułatwić uczniom recytację antycznej poezji. W XV w., najprawdopodobniej w Krakowie, narodziła się inna tradycja, która tym samym metrom przydała odmienne melodie. Dotąd udało się odnaleźć osiem starodruków z odręcznie zapisanymi przekazami tych melodii. Co interesujące, obie tradycje nie przenikają się wzajemnie. Ponadto, melodie „polskie” zostały opracowane polifonicznie, być może przez Jerzego Libana z Legnicy (ok. 1464 – po 1546). Treść ksiąg, w których widnieją zapisy melodii, również wskazuje na cel dydaktyczny tej praktyki. Niniejszy artykuł jest próbą porównania repertuaru obu tradycji.

Słowa kluczowe:

Boecjusz, Carmina qui quondam, melodia, metra, starodruk

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Grajewski, C. (2023). Carmina qui quondam. Melodie metrów boecjańskich w zasobach rodzimych na tle repertuaru europejskiego. Saeculum Christianum, 30(1), 31–54. https://doi.org/10.21697/sc.2023.30.1.3

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.