Autor analizuje oficjum Ave gemma claritatis o św. Katarzynie Aleksandryjskiej. Występuje ono w niewielu źródłach, głównie z terenu Francji i centralnej Europy (Polska, Węgry). Autor wydzielił sześć zasadniczych grup manuskryptów i starodruków, w których repertuar śpiewów jest zbliżony. Materiał analityczny pokazuje, że układ antyfon w oficjum był bardziej stabilny niż układ responsoriów. Najbardziej odpornymi na zmiany okazały się Laudesy.
Descargar archivos
Normas de citación
##plugins.themes.libcom.share##
Licencia
Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-SinDerivadas 4.0.