https://doi.org/10.26142/stgd-2025-004
W niniejszym artykule autor przybliża wybraną korespondencję Małgorzaty Gablenzowej, wdowy po kompozytorze Jerzym Gablenzie, do swego syna Tomasza. Przywoływane fragmenty listów pochodzą z lat 1939–1952 i przechowywane są w Bibliotece Narodowej w Warszawie.
Zachowana korespondencja staje się wymownym świadectwem podejmowanych wysiłków, mimo różnego rodzaju trudności, aby twórczość Jerzego Gablenza ocalić od zapomnienia; aby osoba kompozytora i dzieła, które po sobie zostawił były obecne w świadomości Polaków; by o tej twórczości mówiono i by była ona obecna w programach koncertowych i repertuarach operowych.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.