Organizacja systemu penitencjarnego w Polsce  po 1989 roku

Włodzimierz S. Kosiacki

doi:10.26142/stgd-2018-030

Published: 2018-09-01

Vol. 43 (2018)

The Organization of the,Penitentiary System in Poland after 1989

Włodzimierz S. Kosiacki

Gdańsk Studies

Section: Artykuły

https://doi.org/10.26142/stgd-2018-030

Abstract

The contemporary Polish penitentiary system is based on the principle of humanity, individualization, responsibility, and slow progression. This system has been extended to include social self-governance, which affects the institutions of isolation, while the enforcement of judgments is public and guarantees the humanitarian treatment of convicts as people with specific rights and obligations. In the penitentiary system, protection of the public and care for the safety of convicts in penitentiaries is obligatory. Abuse of prisoners’ rights or failure of the prison officers to perform their duties is punished. Criminal liability is imposed on an officer who physically or mentally abuses a person deprived of liberty. Recognising the fact that most convicts suffer from psychological inadequacies, modern psychology, including penitentiary psychology, strives to reduce or eliminate these through resocialisation and re-adaptation programs. The prison reforms initiated after 1989 were intended to protect society against crime, as well as to provide convicts with humanitarian and legally acceptable conditions. The Catholic Church was a powerful influence in bringing about these changes. On September 1st, 1987, the Polish Episcopate established the office of the Chief Chaplain of Prisons, and prisoners were guaranteed the right to perform religious practices. Chaplains appeared in prisons, alongside psychologists and educationists. Pastoral ministry in prisons implements the idea of the good that the Gospel brings, while religious maturity advances in co-operation with maturity of personality and constructive interpersonal contacts. Since 1989, the Polish prison service has carried out a most spectacular, thorough and exemplary reform of the Polish penitentiary system, which is still an example for many young democracies. The everyday dimension of this service is marked by the endeavour to bring spiritual and moral renewal to the individual, giving hope and a chance for him or her to redeem wrongs done and repair,faults, in accordance with the purpose and mission of the Prison Service.

Keywords:

prison service, penitentiary system, resocialisation and re-adaptation programs, the humanitarian change of the prisoner-officer relationship, prison chaplain

Download files

PDF (Język Polski)

Citation rules

Kosiacki , W. S. (2018). The Organization of the,Penitentiary System in Poland after 1989. Gdańsk Studies, 43, 115–126. https://doi.org/10.26142/stgd-2018-030

Cited by / Share

References

Dubiel, K., Krótka historia resocjalizacji penitencjarnej, w: Resocjalizacyjne programy penitencjarne realizowane przez Służbę Więzienną w Polsce, red. U. Marczak, Kraków 2009, s. 27-33.
Google Scholar

Górny, J., Elementy indywidualizacji i humanizacji karania w rozwoju penitencjarystyki, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej, Warszawa 1996.
Google Scholar

Górny, J., Penitencjarystyka. Główne problemy wykonania kary pozbawienia wolności w rozwoju historycznym, Warszawa 1981.
Google Scholar

Harasiuk, S., Czy tylko kraty, „Wokanda” 16 (1990), s. 5.
Google Scholar

Hołda, Z., Koncepcja wykonywania kary pozbawienia wolności według Kodeksu karnego wykonawczego, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 11/1 (2007), s. 133-140.
Google Scholar

Jan Paweł II, Przemówienie do więźniów wygłoszone w Zakładzie Karnym, Płock, 7 czerwca 1991, https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/przemowienia/30plock_07061991.html [15.02.2018].
Google Scholar

Jaworska, A., Paradygmatyczne podstawy współczesnej resocjalizacji penitencjarnej, w: Resocjalizacja: zagadnienia prawne, społeczne i metodyczne, red. taże, Kraków 2009, s.137-148.
Google Scholar

Kodeks karny wykonawczy w wykonaniu kar, środków karnych, zabezpieczających i zapobiegających, a także społecznej kontroli nad ich wykonaniem, Dz. U. z 1998 Nr 113, poz. 724.
Google Scholar

Konopczyński, M., Współczesne kierunki zmian w pedagogice resocjalizacyjnej. Destygmatyzacja dewiantów i kreowanie alternatywnych tożsamości, w: Resocjalizacja. Ciągłość i zmiana, red. M. Konopczyński – B.M. Nowak, Warszawa 2008, s. 69-85.
Google Scholar

Machel, H., Sens i bezsens resocjalizacji penitencjarnej – casus polski. Studium penitencjarnopedagogiczne, Kraków 2006.
Google Scholar

Machel, H., Wprowadzenie, w: Resocjalizacyjne programy penitencjarne realizowane przez Służbę Więzienną w Polsce, red. M. Marczak, Kraków 2009, s. 17-26.
Google Scholar

Majcherczyk, A., Programy resocjalizacji skazanych – głos w dyskusji o stanie i perspektywach więziennictwa, „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 52-53 (2006), s. 15-49.
Google Scholar

Mądrzycki, T., Psychologiczne prawidłowości kształtowania się postaw, Warszawa 1970.
Google Scholar

Mądrzycki, T., Warunki i metody zmiany postaw, w: Teorie postaw, red. S. Nowak, Warszawa 1973, s. 317-333.
Google Scholar

Moczydłowski, P., Więziennictwo w okresie transformacji ustrojowej w Polsce. 1989-2003, w: System penitencjarny i postpenitencjarny w Polsce, red. T. Bulenda – R. Musidłowski, Wyd. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2003, s. 77-127.
Google Scholar

Mościskier, A., Natura ludzka i problem przestępczości, Warszawa 2001.
Google Scholar

Opora, R., Ewolucja niedostosowania społecznego jako rezultat zmian w zakresie odporności psychicznej i zniekształceń poznawczych, Gdańsk 2008 [praca habilitacyjna].
Google Scholar

Pierzchała K., Resocjalizacyjna rola kapelana więziennego w polskim systemie penitencjarnym, Toruń 2012.
Google Scholar

Pismo święte Starego i Nowego Testamentu, Poznań 2003.
Google Scholar

Pospiszyl, K., Resocjalizacja. Teoretyczne podstawy, Warszawa 1998.
Google Scholar

Pospiszyl, K., Współczesne trendy rozwoju resocjalizacji, w: Resocjalizacja. Ciągłość i zmiana, red. M. Konopczyński – B.M. Nowak, Warszawa 2008, s. 48-53.
Google Scholar

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 grudnia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i trybu uczestnictwa podmiotów w wykonywaniu kar, środków karnych, zabezpieczających i zapobiegawczych, a także społecznej kontroli nad ich wykonywaniem, Dz. U. z 2003 r. Nr 211 poz. 2051.
Google Scholar

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 sierpnia 1998 r. w spawie określenia zakresu i trybu uczestnictwa podmiotów wymienionych w art. 38 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego w wykonywaniu kar, środków karnych, zabezpieczających i zapobiegawczych, a także społecznej kontroli nad ich wykonywaniem, Dz. U. 1998 nr 113 poz. 724.
Google Scholar

Silecka, E., Nowe formy i metody pracy penitencjarnej ze szczególnym uwzględnieniem systemu programowego oddziaływania, , Poznań 2005 [praca doktorska, UAM].
Google Scholar

Stępniak, P., Przemiany w polskim więziennictwie, a model oddziaływań penitencjarnych, „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 62-63 (2009), s. 77-93.
Google Scholar

Szczygieł, G.B., Społeczna adaptacja skazanych w polskim systemie penitencjarnym, Białystok 2002.
Google Scholar

Szymanowska, A., Więzienie i co dalej, Warszawa 2003.
Google Scholar

Śliwowski, J., Prawo i polityka penitencjarna, Toruń 1978.
Google Scholar

Ustawa z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej, Dz. U. z 1996 nr 61 poz. 283.
Google Scholar

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy, Dz. U. 1997 nr 90 poz. 557 z późn. zm. Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, Dz. U. z 2010 nr 79 poz. 523.
Google Scholar

Wągiel-Linder, G., Na wawelskim wzgórzu, „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 62-63 (2009), s. 239-247.
Google Scholar

Wojtyła, K., Byłem w więzieniu a przyszliście do mnie. Spotkanie w więźniami. Płock 7 czerwca 1991r., w: Ducha nie gaście. Jan Paweł II w Polsce 1-9 czerwca 1991 r. IV pielgrzymka do Polski, Paryż 1991, s. 237-238.
Google Scholar