OPIS: Tadeusz Styczeń (1931-2010) był jednym z najbardziej znanych etyków chrześcijańskich związanym z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. W pracy naukowej zajmował się etyką, metaetyką, godnością osoby ludzkiej, wartością życia człowieka. Rozwinął i pogłębił personalistyczną wizję etyki miłości i życia. W SPCh opublikował 3 teksty. W przypomnianym artykule podjął próbę znalezienia głównego problemu etyki i scharakteryzowania go epistemologicznie, aby na tej podstawie określić metodologiczny charakter etyki. Autor artykułu pokazuje, że metodologiczny obraz teorii zależy głównie od charakteru pytania, na które teoria ta próbuje odpowiedzieć i uzasadnić, a nawet więcej, na które sama teoria jest odpowiedzią. Następnie próbuje się znaleźć pytanie istotne z etycznego punktu widzenia, w miarę możliwości niezależne od historycznie uwarunkowanych systemów moralnych. Autor dostrzega je w pytaniach, które ludzie zadają spontanicznie na podstawie swoich prostych doświadczeń moralnych. Przeprowadzona analiza tych pytań pokazuje, że wymagają one ostatecznie wyjaśniającej podstawy empirycznie uwarunkowanej moralności jako adekwatnej odpowiedzi. W świetle tej analizy etyka okazuje się ostatecznie wyjaśniającą teorią danych doświadczenia moralnego (metafizyka moralności). Innym i następnym pytaniem jest to, czy etyka jest możliwa w tym charakterze metodologicznym. „Rysujący się więc obraz etyki, to obraz teorii apodyktycznie wyjaśniającej rzeczywistość moralną daną bezpośrednio w odnośnym doświadczeniu, a zarazem odpowiednio sproblematyzowaną przez odpowiednie pytanie. Jest to obraz teorii o tezach zarazem apodyktycznych i empirycznych. Taki zatem jest co najmniej metodologiczny program etyki, od którego nie wolno nam odstąpić, jeśli chcemy, by ona była teorią adekwatną w stosunku do problematyki, zrodzonej z praktycznych potrzeb życia i ich teoretycznych zamówień” (s. 52).
English
Język Polski