https://doi.org/10.21697/an.12130
W artykule autor omawia najważniejsze motywy pojawiające się w działalności zmarłego jesienią 2021 r. polskiego malarza, grafika, rysownika komiksów i autora prac video-art Pawła Jarodzkiego. Przed rokiem 1989 jego twórczość kojarzona była przede wszystkim z ironią, satyrą, pastiszem, czyli środkami wyrazu artystycznego wykorzystywanymi przez artystę na potrzeby krytyki niewydolnego systemu ekonomicznego oraz stojącego za nim groteskowego, chociaż wyposażonego w siłę militarną, aparatu władzy. Jarodzki w sposób przewrotny ukazywał absurdy okresu niedoborów, szarzyzny i stagnacji końca PRL-u. Po transformacji ustrojowej nie przestały go interesować kwestie materialności, produkcji i dystrybucji dóbr, produktów i ich konsumpcji. Wątki te pozostały silnie obecne w jego sztuce. Był nie tylko oryginalnym artystą, ale też społecznym aktywistą. Postawie kontestacji i oporu wobec systemu zarówno na gruncie sztuki, jak i zaangażowania politycznego, ale też pamięci o Pawle Jarodzkim poświęcony jest publikowany tekst.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Język Polski
English