Definicja prawno-teologiczna życia konsekrowanego przez profesję rad ewangelicznych

BOŻENA SZEWCZUL

doi:10.21697/pk.2016.59.1.02

Pubblicato il: 2017-01-25

V. 59 N. 1 (2016)

Definicja prawno-teologiczna życia konsekrowanego przez profesję rad ewangelicznych

BOŻENA SZEWCZUL

Prawo Kanoniczne

Sezione: Articoli

https://doi.org/10.21697/pk.2016.59.1.02

Abstract

Pojęcie życie konsekrowane pojawiło się stosunkowo niedawno. Chociaż jest ono powszechnie stosowane, to jednak – jak się wydaje – nie jest rozumiane w sposób pełny nawet przez same osoby, których dotyczy. Niewiele z nich sięga bowiem do Kodeksu Prawa Kanonicznego Jana Pawła II z 1983 roku, gdzie podano pełną definicję życia konsekrowanego. Termin ten najczęściej wyjaśnia się jako życie szczególnie poświęcone (konsekrowane) Bogu. Tymczasem już sakrament chrztu - określany także mianem konsekracji chrzcielnej - poświęca Bogu życie każdego ochrzczonego, tak że staje się ono prawdziwym życiem konsekrowanym. Również przez przyjęcie sakramentu święceń kapłańskich kapłan konsekruje się całkowicie Bogu. O jaką więc konsekrację chodzi w przypadku tzw. osób konsekrowanych? Kiedy ona się dokonuje i co tak bardzo wyróżnia osoby konsekrowane, że tworzą one odrębny stan w Kościele, chociaż nie hierarchiczny? Odpowiedzi na tak postawione pytania dostarcza artykuł analizujący kodeksową definicję życia konsekrowanego i jego form istniejących w Kościele katolickim.

Scarica file

PDF (Język Polski)

Regole di citazione

SZEWCZUL, B. (2017). Definicja prawno-teologiczna życia konsekrowanego przez profesję rad ewangelicznych. Prawo Kanoniczne, 59(1), 19–42. https://doi.org/10.21697/pk.2016.59.1.02

##plugins.themes.libcom.share##

Riferimenti bibliografici

Źródła
Google Scholar

BENEDYKT Z NURSJI, Reguła, Prolog, (przekład A. Świderkówna), Tyniec 19972.
Google Scholar

Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus. Kodeks Prawa Kanonicznego. Przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu, Pallottinum 1984.
Google Scholar

JAN PAWEŁ II, Adhortacja apostolska o konsekracji zakonnej w świetle tajemnicy Odkupienia «Redemptionis donum» (25.03.1984), w: Życie konsekrowane w dokumentach Kościoła. Od Vaticanum II do Ripartire da Cristo (red. K. Wójtowicz), Kraków 20032, s. 317-339.
Google Scholar

JAN PAWEŁ II, Życie konsekrowane znakiem i świadectwrm Królestwa Chrystusowego (przemówienie Rzym 08.02.1995 r.), http://www.zyciezakonne.pl/1995-02-08-rzym-zycie-konsekrowane-znakiem-i-swiadectwem-krolestwa-chrystusowego-52643/ [dostęp 19.10.2015 r.].
Google Scholar

JOANNES PAULUS II, Adhortatio apostolica post-synodalis, De Vita consecrata euisque missione in Ecclesia ac mundo, «Vita consecrata», 25 martii 1996, Akta Apostolicae Sedis 88(1996)377-486; tekst polski: Jan Paweł II, Posynodalna adhortacja apostolska o życiu konsekrowanym i jego misji w Kościele i świecie «Vita consecrata», Warszawa-Ząbki 1996.
Google Scholar

KONGREGACJA INSTYTUTÓW ŻYCIA KONSEKROWANEGO I STOWARZYSZEŃ ŻYCIA APOSTOLSKIEGO, Instrukcja Posługa władzy i posłuszeństwo. Faciem tuam, Domine, requiram 1, Watykan 2008.
Google Scholar

PAWEŁ VI, Przemówienie In questo giorno, 2 luty 1972, AAS 64 (1972) 206-212; VC 8 (1972) 81-87; tekst polski w: Charyzmat życia zakonnego. Przemówienia i dokumenty. Wybór i opracowanie A. Żuchowski, T. Sułowska, Poznań-Warszawa 1974, s. 169-176.
Google Scholar

Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych (Biblia Tysiąclecia, Poznań-Warszawa 19803.
Google Scholar

PIUS XII, Constitutio apostolica, De statibus canonicis institutisque saecularibus christianae perfectionis adquirendae, «Provida Mater Ecclesia». Lex peculiaris Institutorum saecularium, 2 februarii 1947, Akta Apostolicae Sedis 39(1947)114-124; tekst polski: ŚWIĘTA KONGREGACJA DLA ZAKONÓW I INSTYTUTÓW ŚWIECKICH, Instytuty świeckie w wypowiedziach Magisteriu Kościoła, Roma 1975, s. 13-30.
Google Scholar

SOBÓR WATYKAŃSKI II, Dekret o przystosowanej do współczesności odnowie życia zakonnego «Perfectae caritatis», w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski. Nowe tłumaczenie, Poznań 2002, s. 259-275.
Google Scholar

SOBÓR WATYKAŃSKI II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele «Lumen gentium», w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski. Nowe tłumaczenie, Poznań 2002, s. 97-166.
Google Scholar

Summa Theologiae II-II, 186 1.
Google Scholar

ŚWIĘTA KONGREGACJA ZAKONÓW I INSTYTUTÓW ŚWIECKICH, Instrukcja o istotnych elementach nauczania Kościoła na temat życia konsekrowanego w zastosowaniu do instytutów oddających się pracy apostolskiej «The renewal of religious life», w: Życie konsekrowane w dokumentach Kościoła. Od Vaticanum II do Ripartire da Cristo (red. K. Wójtowicz), Kraków 20032, s. 289-315.
Google Scholar

Literatura
Google Scholar

ANDRÉS D., Definizione teologico-canonica della vita consacrata per mezzo dei consigli evangelici, w: TENŻE, Le innovazioni nel Libro II Parte III del
Google Scholar

Codice di Diritto Canonico sugli IVC e sulle SVA (cc. 573-746), Vita Consacrata 10(1983), s. 545-603.
Google Scholar

ANDRÉS D., Le forme di vita consacrata. Commentario teologico-giuridico al Codice di diritto canonico, Roma 20147.
Google Scholar

BENIAMINO DELLA SS. TRINITÀ P., Vita religiosa e santità della Chiesa, w: AA.VV., La santità nella costituzione conciliare sulla Chiesa, Roma 1966, s. 161- 194.
Google Scholar

CASTAGÑO J. F., Significato di vita consacrata. Studio comparativo tra il Vaticano II e il CIC’83, Angelicum 72(1995), s. 243-279.
Google Scholar

Castagño J.F., Il contesto ecclesiale della vita consacrata, w: Il nuovo diritto dei religiosi, Roma 1984, s. 41- 60.
Google Scholar

CASTAGÑO J.F., Lo «status consecratorum» nell’attuale legislazione della Chiesa, Angelicum 60(1983), s. 190-223.
Google Scholar

CONTI M., La vita consacrata e la sua missione nella Chiesa e nel mondo, Antonianum 68(1993), s. 45-90.
Google Scholar

CONTI M., Voti religiosi e alleanza sponsale nella vita consacrata, Antonianum 63(1988), s. 161-167.
Google Scholar

DE ROSA G., Valore ecclesiale ed apostolica della vita religiosa, Rivista delle Religiose, 14(1965), s. 262-269.
Google Scholar

FAGIOLO V., Identità teologica e canonica della vita consacrata nella Chiesa, Rivista di Scienze Religiose 7(1993), s. 421-442.
Google Scholar

GAMBARI E., Vita religiosa oggi, Roma 1983.
Google Scholar

GHIRLANDA G., Vita consacrata, Dizionario degli Istituti di Perfezione, t. 10, Roma 2003, kol. 351-359.
Google Scholar

GIARDINI F., Lo stato religioso come olocausto, Angelicum 38(1961), s. 187-199.
Google Scholar

LOMBARDÍA P., Księga I. Normy ogólne, w: Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz, red. P. Majer, Kraków 2011, s. 67-198.
Google Scholar

LOZANO J.M., La sequela di Cristo. Teologia storico-sistematica della vita consacrata, Milano1981.
Google Scholar

MALIŃSKI M., Katechizm dla niewierzących: http://www.opoka.org.pl/biblioteka/K/kat_dla_nie11.html [dostęp 24.09.2015]
Google Scholar

PALMÈS C., Battesimo e vita religiosa, Bologna 1976.
Google Scholar

PASSINI A., Professione di carità perfetta, Rivista delle Religiose 15(1966), s. 523-528.
Google Scholar

SERI D., La presenza attiva dello Spirito Santo nell’anima della religiosa, Rivista delle Religiose, 16(1967), s. 294-298.
Google Scholar

ŚLIWA J., La funzione stabilizzante della Chiesa nel processo di nascita degli IVC - CIC can. 573, Angelicum 85/1(2008), s. 103-113.
Google Scholar

TILLARD J.M.R., Consigli evangelici, Dizionario degli Istituti di Perfezione, v. II, Roma 1975, s. 1630-16
Google Scholar

BOŻENA SZEWCZUL

wydawnictwo@uksw.edu.pl

Affiliazione:

Wydział Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie Polonia

Note biografiche

S. dr hab. Bożena Szewczul WNO, prof. UKSW – profesor nadzwyczajny na Wydziale Prawa Kanonicznego UKSW w Warszawie, kierownik zakładu Kanonicznych Forma Życia Konsekrowanego w katedrze Ustroju Kościoła i Kanonicznych Form Życia Konsekrowanego.