https://doi.org/10.21697/pk.2015.59.4.01
Autor w swoim opracowaniu przedstawił sytuację wakatu Stolicy Apostolskiej spowodowaną śmiercią papieża lub jego rezygnacją do momentu wyboru nowego papieża. Zobrazował omawiany okres poprzez analizę najważniejszych dokumentów papieskich: papieża Pisa XII, Pawła VI i obecnie obowiązującej Konstytucji Jana Pawła II, regulującej kwestię wakatu w sposób aktualny i kompleksowy. Poruszył też kwestię uprawnień kolegium kardynałów w zakresie kierowania Kościołem powszechnym podczas wakatu. Przedstawił również funkcjonowanie poszczególnych urzędów Kurii Rzymskiej, z rozróżnieniem na te, które pomimo wakatu funkcjonują nadal i na te, które w tym okresie przestają działać. Analiza porównawcza poszczególnych dokumentów papieskich doprowadziła do następujących wniosków: 1) wakat Stolicy Apostolskiej może nastąpić w wyniku śmierci papieża lub rezygnacji z pełnionego urzędu. Nie może on być pozbawiony urzędu ani z niego usunięty. Wynika to z faktu, że papież pełni w Kościele najwyższy urząd i że nie ma nad papieżem innej kompetentnej osoby lub urzędu. 2) W czasie wakatu kolegium kardynalskie wykonuje swoją władzę na dwojakiego rodzaju zebraniach: ogólnych i partykularnych. 3) Nowością reformy Jana Pawła II jest rotacja kardynałów asystentów wchodzących w skład zebrania partykularnego. 4) Należy też dodać, że chociaż reforma Jana Pawła II unormowana w konstytucji Universi Dominici gregis utrzymuje większość postanowień wydanych przez poprzedników to zarazem kontynuuje dzieło reformy centralnych instytucji Kościoła zarysowane w konstytucji Pastor Bonus i w nowym Kodeksie Prawa Kanonicznego.
Scarica file
Regole di citazione
##plugins.themes.libcom.share##