„Romeo i Julia” Piotra Czajkowskiego. W 400-lecie śmierci Wiliama Szekspira

Czesław Grajewski

doi:10.21697/sc.2017.24.21

Opublikowane: 2018-09-10

Tom 24 (2017)

„Romeo i Julia” Piotra Czajkowskiego. W 400-lecie śmierci Wiliama Szekspira

Czesław Grajewski

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

Dział: Rozprawy i Artykuły

https://doi.org/10.21697/sc.2017.24.21

Abstrakt

With the biography of P. Tchaikovsky in the background, the author describes the circumstances of the creation of the overture Romeo and Juliet. Then he briefly analyzes the composition itself and describes its character.

Słowa kluczowe:

P. Tchaikovsky, music, “Romeo and Juliet”, W. Shakespeare

Inne teksty tego samego autora

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Grajewski, C. (2018). „Romeo i Julia” Piotra Czajkowskiego. W 400-lecie śmierci Wiliama Szekspira. Saeculum Christianum. Pismo Historyczne, 24, 228–236. https://doi.org/10.21697/sc.2017.24.21

Cited by / Share

Bibliografia

Chylińska T., Haraschin St., Jabłoński M., Przewodnik po muzyce koncertowej, cz. I, Kraków 2003.
Google Scholar

Dziębowska E., Czajkowski, Encyklopedia Muzyczna PWM, t. cd, Kraków 1984.
Google Scholar

Einstein A., Muzyka w epoce romantyzmu, przekł. M. i S. Jarocińscy, Kraków 1983.
Google Scholar

Holden A., Tchaikovsky. A Biography, New York 1998.
Google Scholar

Lings M., The Secret of Shakespeare, London 1984.
Google Scholar

Mundy S., Czajkowski, przekł. E. Pankiewicz, Kraków-Warszawa 2005.
Google Scholar

Czesław Grajewski

saeculum.christianum@uksw.edu.pl
http://orcid.org/0000-0002-2692-8232

Afiliacja:

UKSW, Warszawa

Biogram

Prof. dr hab. Czesław Grajewski, (ur. 1960), w 1986 ukończył z wyróżnieniem studia muzykologiczne pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Jerzego Pikulika w Akademii Teologii Katolickiej (dziś Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego) w Warszawie. W 1995 uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Antyfonarz gnieźnieński ms. 94-97 w świetle tradycji polskiej i ogólnoeuropejskiej (promotor: ks. prof. dr hab. Jerzy Pikulik). W 2001 związał się z macierzystą uczelnią, do 2004 pracując na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych jako wykładowca przedmiotów praktycznych. Habilitował się w 2005 na podstawie rozprawy Formuły dyferencyjne psalmodii brewiarzowej w źródłach polskich i kolejno awansował na wyższe stanowiska: 2006-2007 był adiunktem w katedrze
Źródeł i Analiz Muzyki Dawnej, w 2006-2014 kierownikiem tejże katedry. W latach 2007-2015 kierował Specjalnością Muzykologia Teoretyczna i Stosowana UKSW. W 2015 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych i obecnie jest pracownikiem Katedry Sztuki Dawnej w Instytucie Historii Sztuki UKSW. Badania naukowe koncentruje wokół zagadnień źródłoznawczych polskich antyfonarzy
średniowiecznych, tonariuszy europejskich i wybranych kwestii współczesnej polskiej muzyki kościelnej. Jest także czynnym muzykiem kościelnym.