Wstępne refleksje nad stanem polskiego duszpasterstwa, współczesną religijnością Polaków oraz możliwością wyjścia z zaznaczającego się coraz bardziej impasu pozwoliły na zakreślenie trzech tematów, którymi warto się zająć: (1) stanem polskiej religijności, (2) konsekwencjami pastoralnymi wynikającymi z wypracowanej przez Ojców Soboru »eklezjologii communio«, (3) oraz »przetłumaczoną« na język pewnego ruchu, pewnego działania, eklezjologią Soboru w jej centralnych elementach: osoby, wspólnoty ludu Bożego, wspólnoty apostolskiej. Każdy z nich może stanowić przedmiot osobnego studium lub kilku książek. W tym opracowaniu zakreślimy jedynie linie refleksji.
Słowa kluczowe:
charyzmat, (deutero)katechumenat, diakonia, eklezjologia »communio«, ewangelizacja, grupy elitarne, indywidualizm, inicjacja, parafia, pluralizm, religijność, Ruch Światło-Życie, teologia pastoralna, wspólnota
https://doi.org/10.21697/sk.2015.11.07
English
Français (France)
Język Polski