Streszczenie: Celem podjęcia badań, przedstawionych w artykule, jest próba częściowego wypełnienia luki w polskiej literaturze filozoficznej, w której znajdują się znikome odwołania do ważnego włoskiego filozofa Enza Paciego (1911-1976). Był on jedną z kluczowych postaci fenomenologii włoskiej, zarówno fazy pierwszych interpretacji myśli Edmunda Husserla, jak i ponownego zainteresowania jego poglądami w czasie tzw. drugiej fali fenomenologii włoskiej od lat 60. XX wieku. Paci formułuje propozycję relacjonizmu – filozofię czasu i relacji, która to filozofia koncentruje się na relacjach i otwarciu podmiotu na relacje. Na początku tekstu omówiony jest kontekst historyczno-filozoficzny twórczości Paciego. Zasadnicza część artykułu traktuje o koncepcji relacjonizmu i jej założeniach. W końcowej części przedstawione są motywy powrotu do myśli Husserla.
Fragment artykułu: "Podsumowując powyższe rozważania, warto zauważyć, że Enzo Paci był ważnym dla rozwoju fenomenologii włoskiej myślicielem. Ukaza-nie rozwoju jego filozoficznych poglądów – od zainteresowania myślą Platona, przez pierwszy etap fenomenologiczny, następnie egzystencja-lizm i relacjonizm, do drugiego etapu fenomenologicznego – ujawnia jego kluczową rolę zwłaszcza w drugiej fali fenomenologii włoskiej, czyli w najważniejszym momencie rozwoju tego prądu myślowego we Włoszech. Proponowany przez Paciego relacjonizm – z kategoriami czasu i relacji oraz zasadami nieodwracalności, egzystencji, formalizacji i sensu lub harmonii – może być rozumiany jako jeden z nurtów fenomenologii. Jest to jego oryginalny wkład w rozwój filozofii" (s. 67).
Spis treści: 1. Wstęp. 2. Kontekst historyczny relacjonizmu w myśli Paciego. 3. Źródła relacjonizmu. 4. Rozu-mienie relacji. 5. Trzy zasady relacjonizmu. 6. Powrót do fenomenologii Husserla. 7. Zakończenie.
Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.