ZASADY SPORZĄDZANIA BIBLIOGRAFII I PRZYPISÓW OBOWIĄZUJĄCE OD ROCZNIKA PK 69 (2026)

Redakcja przyjmuje tylko te opracowania, których autorzy dostosują się do podanych zasad.

Zasady cytowania w formacie pdf

Wymogi dotyczące zapisu bibliograficznego

• Bibliografię i przypisy należy sporządzić zgodnie ze stylem Chicago (The Chicago Manual of Style, the Author-Date Style), podając w niej pełne dane bibliograficzne każdej cytowanej pozycji: wydanie, miejsce publikacji, wydawnictwo.

• Cytowania i odniesienia do wykorzystanej literatury oraz źródeł należy umieścić w tekście, w nawiasach, podając nazwisko autora, rok publikacji oraz strony.

• Przypisy dolne stosuje się dla uzupełnienia głównego nurtu refleksji zawartej w tekście (wyjaśnienia, komentarze, uwagi, dodatkowe informacje autora opracowania).

• Identyfikator DOI dołączony do publikacji należy podać w bibliografii.

• Nie należy stosować skrótów: tamże, dz. cyt., tenże, ibidem, idem, op. cit.

Zasady zapisu bibliografii i przypisów w stylu Chicago (ed. 17) „autor-data”.

1. Dokumenty Magisterium Kościoła

• Schemat bibliografii: Autor. Nazwa techniczna dokumentu w jęz. oryginalnym Tytuł dokumentu przedmiot dokumentu, data wydania. Miejsce i data promulgacji (wydania dokumentu): strony. Translation: … (=Skrót dokumentu używany w tekście).

a) Bibliografia:

Benedictus PP XVI. Adhortatio apostolica postsynodalis Verbum Dei de Verbo Dei in vita et in missionae Eclesiae, 30.07.2010. AAS 102 (2010): 681-787. Translation: Benedykt XVI. 2010. Posynodalna Adhortacja apostolska Verbum Dei o Słowie Bożym w życiu i misji Kościoła. Poznań: Pallotinum (=VD).

Ioannes Paulus PP II. Adhortatio apostolica post-synodalis Pastores gregis de Episcopo ministro Evangelii Iesu Christi pro mundi spe, 16.10.2003. AAS 96 (2004): 826-924. Translation: Jan Paweł II. 2006. Posynodalna Adhortacja apostolska Pastores gregis o biskupiej posłudze Ewangelii Jezusa Chrystusa dla nadziei świata. In Ustrój hierarchiczny Kościoła. Wybór źródeł, edited by Wiesław Kacprzyk and Mirosław Sitarz, 310-400. Lublin: Wydawnictwo KUL (=PG).

Katechizm Kościoła Katolickiego. 1994. Poznań: Pallottinum (=KKK).

Kongregacja do spraw Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. «Boni dispensatores multiformis gratiae Dei» (1P 4, 10). Ekonomia w służbie charyzmatu i misji. Ukierunkowania, 6.01.2018. https://www.vitaconsacrata.va/content/dam/vitaconsacrata/LibriPPDF/polacco/Economia--e-servizio---POLACCO.pdf. Accessed: 27 June 2025 (=BDMGD lub KIŻKSŻA).

Sacrosanctum Concilium Oecumenicum Vaticanum II. Decretum Presbyterorum ordinis de presbyterorum ministerio et vita, 7.12.1965. AAS 58 (1966): 991-1024. Translation: Sobór Watykański II. 2002. Dekret Presbyterorum ordinis o posłudze i życiu kapłanów. In Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje, 478-507. Poznań: Pallotinum (=PO).

• W przypisie należy podać stosowany skrót dokumentu (ewentualnie autora) oraz numer w dokumencie lub numer strony.

b) Przypis:

(VD 50)

(PO 10)

(PG 15)

(KKK 1122)

(BDMGD 10 lub KIŻKSŻA 2018, 10)

1a. Romanae Rotae Decisiones

a) Bibliografia:

Dec. c. Pinto, 30.07.1969. SRRD 61 (1969): 27-38.

b) Przypis:

(c. Pinto 1969, 27)

2. Kodeks Prawa Kanonicznego

• Należy stosować skrót kodeksu w języku łacińskim (CIC, CCEO).

a) Bibliografia:

Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, 18.10.1990. AAS 82(1990): 1034-1363. Translation: Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich. 2002. Edited by Leszek Adamowicz and Marzena Dyjakowska. Lublin: Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej “Gaudium” (=CCEO).

Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, 25.01.1983. AAS 75/II (1983): V-XXX. 1-317. Translation: Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz. 2023. 2^nd ed., edited by Piotr Majer. Warszawa: Wolters Kluwer (=CIC/83).LUB Translation: Kodeks Prawa Kanonicznego promulgowany przez papieża Jana Pawła II w dniu 25 stycznia 1983 roku. Zaktualizowany przekład na język polski. 2022. Poznań: Pallottinum (=CIC/83).

Codex Iuris Canonici Pii X Pontificis Maximi iussu digestus Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus, 27.05.1917. AAS 9/II (1917): 2-521 (=CIC/17).

• Jeżeli w opracowaniu wykorzystuje się oba kodeksy Kościoła Łacińskiego należy stosować skrót: CIC/17, kan. 1; CIC/83, kan. 1. W przypadku wykorzystania jednego kodeksu należy stosować skrót kan. 1.

b) Przypis:

(kan. 1; 2; 4)

(kan. 6 §1, 1⁰)

(CIC/17, kan. 10; CIC/83, kan. 20) – gdy w tekście jest odwołanie do dwóch CIC.

3. Zbiory praw i dzieła teologiczne

a) Bibliografia:

Friedberg, Aemiuluis, ed. 1959. Corpus Iuris Canonici. Graz: Akademichse Druck – U. Verlagsanstalt.

Bonifatius VIII, Liber Sextus. In Corpus Iuris Canonici. 1959. Vol. 2, edited by Aemilius Friedberg, 929-1124. Graz: Akademichse Druck – U. Verlagsanstalt.

Gratianus, Decretum. In orpus Iuris Canonici. 1959. Vol. 1, edited by Aemilius Friedberg. Graz: Akademichse Druck – U. Verlagsanstalt.

• Źródła prawa kanonicznego należy cytować zgodnie z przyjętymi powszechnie zasadami (np. Ochoa, Xavier, and Aloisio Diez. 1965. Indices Canonum, Titulorum et Capitulorum Corporis Iuris Canonici. Roma: Institutum Iuridicum Claretianum).

b) Przypis:

VI. 5[liber].11[titulus].12[capitulum] (VI. 5.11.12.)

(Regulae Iuris = VI. R.J. reg. 45)

a) Bibliografia:

Mommsen, Theodor, and Paul Krueger, eds. 2014. Corpus Iuris Civilis. Vol. 1. Institutiones et Digesta. Cambridge: University Press.

Krueger, Paul, ed. 2014. Corpus Iuris Civilis. Vol. 2. Codex Iustinianus. Cambridge: University Press.

Schoell, Rudolf, and Wilhelm Kroll, eds. 2014. Corpus Iuris Civilis. Vol. 3. Novellae. Cambridge: University Press.

• Źródła prawa należy cytować zgodnie z przyjętymi powszechnie zasadami (np. Ochoa, Xavier, and Aloisio Diez. 1965. Indices Titulorum et Legum Corporis Iuris Civilis. Roma: Institutum Iuridicum Claretianum).

b) Przypis:

(I. 1[liber]. 13[titulus]. 2[paragraphum].=I. 1.13.2)

a) Bibliografia:

Thomas de Aquino. 1888. Summa Theologiae, edited by Robert Busa and Enrique Alarcón. https://www.corpusthomisticum.org/sth3183.html#46455. Accessed: 30 June 2025.

Wersja w jęz. polskim np.:

Bednarski, Feliks W., ed. 2006. Skrót zarysu teologii (Sumy Teologicznej) św. Tomasza z Akwinu. 6^th ed. Warszawa: “Wydawnictwo ANTYK – Marcin Dybowski”.

b) Przypis:

STh II-II, q. 23, a. 3, ad 1.

4. Akty prawa krajowego

• Należy cytować z odwołaniem się do jego oznaczenia rodzajowego oraz roku, z którego pochodzi.

a) Bibliografia:

Ustawa z dnia 20 marca 1950 r. o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, poręczeniu proboszczom posiadania gospodarstw rolnych i utworzeniu Funduszu Kościelnego (Dz. U. nr 9, poz. 87).

Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. 2017 r. poz. 2077, ze zm.).

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (Dz. U. poz. 2502).

Strategia na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.) (M. P. poz. 260).

b) Przypis:

(Ustawa 1950, art. 1)

(Ustawa 2009, art. 3, ust. 2)

(Rozporządzenie 2017, § 4)

(Strategia 2020, s. 10)

5. Akt prawny oznaczony jako kodeks

• Należy cytować z odwołaniem się do pierwszych liter tworzących nazwę kodeksu.

a) Bibliografia:

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. 2017 r. poz. 459, ze zm.) (=kc).

b) Przypis:

(kc, art. 417)

6. Akty prawa unijnego

• Należy cytować z odwołaniem się do jego oznaczenia rodzajowego i numeru oraz podać miejsce publikacji.

a) Bibliografia:

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko. Tekst mający znaczenie dla EOG (OJ L 26, 28.1.2012: 1–21).

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1235/2008 z dnia 8 grudnia 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 w odniesieniu do ustaleń dotyczących przywozu produktów ekologicznych z krajów trzecich (OJ L 334 z 12.12.2008: 25-52).

b) Przypis:

(Dyrektywa 2011/92/UE, art. 3)

(Rozporządzenie 1235/2008, art. 4)

7. Akty prawa międzynarodowego

• Należy cytować z odwołaniem się do oznaczenia rodzajowego oraz roku, z którego pochodzi.

a) Bibliografia:

Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisany w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. 1998 r. nr 51, poz. 318).

Konwencja o Dostępie do Informacji, Udziale Społeczeństwa w Podejmowaniu Decyzji oraz Dostępie do Sprawiedliwości w Sprawach Dotyczących Środowiska, podpisana 25 czerwca 1998 w Aarhus (Dz. U. 2003 r. nr 78 poz. 706).

Protokół z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzony w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r. (Dz. U. 2005 r. nr 203 poz. 1684).

b) Przypis:

(Konkordat 1993, art. 1)

(Konwencja 1998, art. 3)

(Protokół 1997, art. 3)

8. Książka z jednym autorem

• Schemat: Nazwisko, Imię autora. Rok wydania. Tytuł dzieła (kursywa). Nr wydania (w jęz. angielskim). Miejsce: Wydawnictwo.

a) Bibliografia:

Krukowski, Józef. 2008. Polskie prawo wyznaniowe. 4^th ed. Warszawa: LexisNexis.

Pawluk, Tadeusz. 2009. Doczesne dobra Kościoła. Sankcje w Kościele. Procesy. Vol. 4 of Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. Olsztyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne.

Urrutia, Francisco J. 1994. Les normes génerales. Commentaire de canons 1-203. Paris: Editions Tardy.

b) Przypis:

(Krukowski 2008, 78-87, 90).

(Pawluk 2009, 57-60, 65)

(Urrutia 1994, 35, 38)

9. Książka z jednym redaktorem

• Książka z redaktorem w miejscu autora zawiera skrót ed.

a) Bibliografia:

Daum, Meghan, ed. 2015…………

b) Przypis:

(Daum 2015, 30)

10. Rozdział lub inna część redagowanej książki

• W bibliografii załącznikowej należy podać zakres stron dla rozdziału lub części. W tekście należy cytować konkretne strony. Schemat: Nazwisko, Imię. Rok wydania. “Tytuł opracowania.” In Tytuł dzieła (kursywą), edited by Imię i Nazwisko redaktora/ów, zakres stron. Numer wydania. Miejsce. Nazwa wydawnictwa.

a) Bibliografia:

Canosa, Javier. 1995. “De los rescriptos.” In Comentario Exegético al Código de Derecho Canónico. Vol. 1, edited by Angel Marzoa, Jorge Miras, and Rafael Rodrígez-Ocaña, 588-648. Pamplona: Ediciones Universidad de Navarra, S.A.

Czuryk, Małgorzata. 2014. “Dobro wspólne a wspieranie przez Kościoły i inne związki wyznaniowe prawa rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami.” In Kościoły i inne związki wyznaniowe w służbie dobru wspólnemu, edited by Wacław Uruszczak, Katarzyna Krzysztofek, and Maciej Mikuła, 271-286. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Dzierżon, Ginter. 2014. “Dekret ogólny.” In Prawo kanoniczne. Vol. 2 of Wielka Encyklopedia Prawa, edited by Grzegorz Leszczyński, 41-42. Warszawa: Fundacja “Ubi societas, ibi ius”.

Renken, John A. 2000. “Bishops.” In New Commentary on the Code of Canon Law, edited by John P. Beal, James A. Coriden, and Thomas J. Green, 511-546. New York–Mahwah: Paulist Press.

Rincón-Pérez, Tomás. 2022. “Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego.” In Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz. 2^nd ed., edited by Piotr Majer, 388-465. Kraków: Wolters Kluwer Polska.

Sitarz, Mirosław. 2014. “Obowiązek wiernych do zachowania posłuszeństwa Biskupowi Rzymu i biskupom będącym w łączności z nim.” In Przynależność do Kościoła a uczestnictwo wiernych w życiu publicznym, edited by Józef Krukowski, Mirosław Sitarz, and Bartłomiej Pieron, 91-109. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.

b) Przypis:

(Canosa 1995, 340)

(Czuryk 2014, 275)

(Dzierżon 2014, 41)

(Renken 2000, 513-514)

(Rincón-Pérez 2011, 480-490)

(Sitarz 2014, 91-92)

11. Książka z dwoma lub trzema autorami (redaktorami)

a) Bibliografia:

De Paolis, Velasio, and Andrea D’Auria. 2014. Le Norme Generali. Commento al Codice di Diritto Canonico. 2^nd ed. Città del Vaticano: Urbaniana University Press.

Malec, Dorota, and Jerzy Malec. 1997. Historia administracji nowożytnej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Prusak, Feliks, and Mirosław Sitarz. 2000. Propedeutyka prawa. Zagadnienia podstawowe. Warszawa: WSHiP im. Ryszarda Łazarskiego.

Caparros, Ernest, Michel Thériault, and Jean Thorn, eds. 2004. Code of Canon Law Annotated. Montreal: Midwest Theological Forum, Wilson & Lafleur.

b) Przypis:

(De Paolis and D’Auria 2014, 45)

(Malec and Malec 1997, 52)

(Prusak and Sitarz 2000, 52)

(Caparros, Thériault and Thorn 2004, 242-255)

12. Książka z czterema i więcej autorami

• W przypadku książki z czterema lub więcej autorami należy uwzględnić wszystkich autorów w bibliografii załącznikowej. Kolejność słów i interpunkcja są takie same jak w przypadku dwóch lub trzech autorów. W tekście należy cytować tylko nazwisko pierwszego wymienionego autora, a następnie et al. (“i inni”).

Przypis:

(Franco et al. 1994, 50)

13. Książka z autorem oraz redaktorem lub tłumaczem

• W bibliografii załącznikowej nie należy skracać “pod redakcją…” lub “tłumaczenie: …”. Zapisujemy je w języku angielskim. Schemat: Nazwisko. Imię. Rok wydania. Tytuł dzieła (kursywa). Tłumaczenie: Imię i Nazwisko. Miejsce wydania: Wydawnictwo.

a) Bibliografia:

Hervada, Javier. 2011. Prawo naturalne. Translated by Anna Dorabialska. Kraków: Wydawnictwo PETRUS.

Mörsdorf, Klaus. 2008. Fondamenti del Diritto Canonico. Translated by Stefano Testa Bappenheim. Venezia: Marcianum Press s.r.l.

b) Przypis:

(Hervada 2011, 45)

(Mörsdorf 2008, 55)

14. Książka z wieloma miejscami publikacji

• W przypadku podania dwóch lub więcej miast (np. Londyn i Nowy Jork) tylko pierwsze z nich jest uwzględniane w odwołaniu.

a) Bibliografia:

Henn, Thomas Rice. 1970. The Bible as Literature. London: Lutterworth.

b) Przypis:

(Henn 1970, 25)

15. Książka w serii

• Zasadniczo pomijamy redaktorów serii. Jeśli jednak chcemy ich wymienić umieszczamy ich po nazwie serii.

a) Bibliografia:

Wauchope, Robert. 1950. A Tentative Sequence of Pre-Classic Ceramics in Middle America. Middle American Research Records 1/14. New Orlean, LA: Tulane University.

Allen, Judith. 2009. The Feminism of Charlotte Perkins: Sexualities, Histories, Progressivism. Women in Culture and Society, edited by Catharine R. Stimpson. Chicago: University of Chicago Press.

b) Przypis:

(Wauchape 1950, 23)

(Allen 2009, 32)

16. Dwóch lub więcej wydawców

a) Bibliografia:

Lévi-Strauss, Claude. 1962. The Savage Mind. Chicago: University of Chicago Press; London: Weidenfeld and Nicolson.

b) Przypis:

(Lévi-Strauss 1962, 50)

17. E-book

• W przypadku książek dostępnych on-line należy podać w bibliografii załącznikowej adres URL lub nazwę bazy danych/źródła. W przypadku innych rodzajów e-booków należy podać nazwę formatu. Jeśli nie są dostępne stałe numery stron, należy zacytować tytuł sekcji lub numer rozdziału lub inny numer w tekście, jeśli taki istnieje (lub po prostu go pominąć).

a) Bibliografia:

Austen, Jane. 2007. Pride and Prejudice. New York: Penguin Classics. Kindle.

Borel, Brooke. 2016. The Chicago Guide to Fact-Checking. Chicago: University of Chicago Press. ProQuest Ebrary.

Kurland, Philip B., and Ralph Lerner, eds. 1987. The Founders’ Constitution. Chicago: University of Chicago Press. http://press-pubs.uchicago.edu/founders/. Accessed: 30 June 2025.

Melville, Herman. 1851. Moby-Dick; or, The Whale. New York: Harper & Brothers. http://mel.hofstra.edu/moby-dick-the-whale-proofs.html. Accessed: 30 June 2025.

Majewski, Marcin, and Paweł Biedziak. 2022. Tora. Rozmowa o pierwszych pięciu księgach Biblii. Warszawa: Vocatio. ePub/Mobi.

b) Przypis:

(Austen 2007, chap. 3)

(Borel 2016, 92)

(Kurland and Lerner 1987, chap. 10, doc. 19)

(Melville 1851, 627)

(Majewski and Biedziak 2022, 79)

18. Autorzy starożytni

• Imiona starożytnych autorów mogą być zapisane po łacinie lub po angielsku (Należy jednak pamiętać o konsekwentnym stosowaniu jednego języka w ich zapisie).

a) Bibliografia :

Origenes. De principiis. In Origène. 1980. Traité des principes. Vol. 3. Livres III et IV. Texte critique et traduction, edited by Henri Crouzel and Marco Simonetti. Sources Chrétiennes 268. Paris: Cerf.

Epictetus. 1916. Dissertationes, edited by Heinrich Schenkl. Stuttgart: Teubner.

Wersja w jęz. polskim:

Orygenes. 1996. O zasadach. Translated by Stanisław Kalinkowski. Źródła Myśli Teologicznej 1. Kraków: WAM.

b) Przypis:

(Origenes, De principiis 4.3.13–14) lub (Orig., Princ. 4.3.13–14)

(Epictetus, Diss. 17)

• Jeśli z treści rozdziału lub zdania jasno wynika, że jest mowa o danym autorze, nie trzeba podawać jego imienia. Dla przykładu pisząc o Filonie od razu należy podać lokalizację dzieła (Somn. 1.7–5). Imiona autorów są jednak konieczne, gdy porównawczo odsyła się do tej samej idei u innych autorów (por. Iren., Haer. 1.14.1; Orig., Princ. 4.3.13). Przy większej liczbie odnośników, należy je zapisać w przypisie dolnym.

• W przypadku, gdy starożytne dzieło nie posiada powszechnie przyjętej numeracji w wydaniu krytycznym, wówczas po średniku należy podać, skrót cytowanego wydania (np. PG, PL, CSEL, GNO), tom oraz numer strony lub kolumny.

a) Bibliografia:

Gregorius Nazianzenus, Oratio (Gregorius Nazianzenus). 1857. “Orationes.” In Patrologiae cursus completus, series graeca, edited by Jacques Paul Migne, vol. 35. 395–1252. Paris: Migne.

b) Przypis:

(Gregorius Nazianzenus, Oratio 13; PG 35, 856b) lub (Greg. Naz., Or. Theol. 13; PG 35, 856b)

19. Artykuł w czasopiśmie

• Schemat: Nazwisko, Imię. Rok wydania. “Tytuł artykułu.” Tytuł czasopisma (kuryswą) tom (numer): zakres stron. DOI (jeśli jest).

a) Bibliografia:

Kijas, Zdzisław J. 2021. “Migration – Ecumenism – Integration.” Ecumeny & Law 9(1): 7-23. DOI: 10.31261/EaL.2021.09.1.01.

Krukowski, Józef. 2011. “Środki pojednawcze zmierzające do zapobieżenia powstaniu sporu administracyjnego.” Roczniki Nauk Prawnych 21(1): 171-179.

Rees, Wilhelm. 2021. “Pastoral Care for Migrants. Canonical and Religious Related Legal Requirements on Asylum and on the Change of Religion.” Ecumeny and Law 9(2): 41-69. DOI: 10.31261/EaL.2021.09.2.02.

• Gdyż używany jest tylko numer wydania, jest on oddzielony przecinkiem od tytułu czasopisma i nie jest ujęty w nawiasy.

Feinberg, Joel. 1970. “The Nature and Value of Rights.” The Journal of Values Enquiry, no. 4: 243-257. DOI: 10.1007/BF00137935.

Mucha, Marta. 2013. “Zderzenie katolickiej i muzułmańskiej wizji małżeństwa – podstawowe trudności.” Annales Canonici, no. 9: 161-182. DOI: 10.15633/acan.609.

Sitarz, Mirosław. 2010. “Procedura zarządzania Kościołem w sytuacjach nadzwyczajnych.” Teka Komisji Prawniczej. Polska Akademia Nauk Oddział w Lublinie, no. 3: 182-191.

b) Przypis:

(Kijas 2021, 16)

(Krukowski 2011, 171-174)

(Rees 2021, 34-36)

(Feinberg 1970, 245)

(Mucha 2013, 171)

(Sitarz 2010, 185)

20. Aktualności lub artykuły prasowe

a) Bibliografia:

Kauffman, Stanley. 1989. Review of A Dry White Season (film), directed by Euzhan Paley. New Republic, October 9, 1989, 24–25.

Meikle, James. 2015. “Nearly 75% of Men and 65% of Women in UK to Be Overweight by 2030—Study.” Guardian (UK edition), 5 May 2015. http://www.theguardian.com/society/2015/may/05/obesity-crisis-projections-uk-2030-men-women. Accesed: 27 June 2025.

b) Przypis:

(Meikle 2015)

(Kauffman 1989, 24)

21. Recenzja książki

a) Bibliografia:

Dzierżon, Ginter. 2025. “Sara Menzinger. 2023. Finzioni del diritto medievale.” Macerata: Quodlibet srl. Prawo Kanoniczne 68(2): 149-155.

b) Przypis:

(Dzierżon 2025, 150)

22. Praca dyplomowa lub rozprawa doktorska

a) Bibliografia:

Auguścik, Mariusz. 2017. “Epikeja w prawie kanonicznym.” PhD diss. (in canon law), Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

b) Przypis:

(Auguścik 2017, 113-124)

23. Pozycje w bibliografii załącznikowej z tym samym autorem (autorami), z tego samego roku

• Dwie lub więcej prac tego samego autora z tego samego roku muszą być rozróżnione przez dodanie a, b i tak dalej (niezależnie od tego, czy zostały napisane, zredagowane, opracowane lub przetłumaczone) i są wymienione alfabetycznie według tytułu.

a) Bibliografia:

Fogel, Robert William. 2004a. The Escape from Hunger and Premature Death, 1700-2100: Europe, America, and the Third World. New York: Cambridge University Press.

Fogel, Robert William. 2004b. “Technophysio Evolution and the Measurement of Economic Growth.” Journal of Evolutionary Economics 14(2): 217-221. DOI: 10.1007/s00191-004-0188-x.

b) Przypis:

(Fogel 2004a, 45–46)

(Fogel 2004b, 218)

24. Odwołania/przypisy w odniesieniu do cytatów bezpośrednich

• Chociaż źródło cytatu zwykle następuje po bezpośrednim cytacie, może poprzedzać cytat - zwłaszcza jeśli takie umieszczenie pozwala na pojawienie się daty wraz z nazwiskiem autora.

Odnosząc się do tej kwestii Sobański uwydatnił też wymiar teologiczny wspólnoty, zauważając: „Uznane w Kościele reguły zachowania – czyli normy – wynikają z faktu wspólnoty” (Sobański 1990, 16).

lub

Odnosząc się do tej kwestii Sobański (1990, 16) uwydatnił też wymiar teologiczny wspólnoty, zauważając: „Uznane w Kościele reguły zachowania – czyli normy – wynikają z faktu wspólnoty”.

As Edward Tufte points out, “A graphical element may carry data information and also

perform a design function usually left to non-data-ink” (2001, 139).

lub

As Edward Tufte (2001, 139) points out, “A graphical element may carry data information

and also perform a design function usually left to non-data-ink.”

• Gdy źródło cytatu blokowego jest podane w nawiasie na końcu cytatu, nawias otwierający pojawia się po ostatnim znaku interpunkcyjnym cytowanego materiału. Nawias zamykający nie jest poprzedzony ani nie następuje po nim kropka.

Odnosząc się do tej kwestii autor uwydatnił też wymiar teologiczny wspólnoty, zauważając:

Uznane w Kościele reguły zachowania – czyli normy – wynikają z faktu wspólnoty. Jest ona dana i zadana wiernym do realizacji w rzeczywistości doczesnej jako znak rzeczywistości eschatologicznej. Wspólnota jest tą wartością, która – mając być urzeczywistniania przez tych, którzy jej doznali – stanowi o teologii wszystkich norm kanonicznych. (Sobański 1990, 16)

If you happen to be fishing, and you get a strike, and whatever it is starts off with the preliminaries of a vigorous fight; and by and by, looking down over the side through the glassy water, you see a rosy golden gleam, the mere specter of a fish, shining below in the clear depths; and when you look again a sort of glory of golden light flashes and dazzles as it circles nearer beneath and around and under the boat; … and you land a slim and graceful and impossibly beautiful three-foot goldfish, whose fierce and vivid yellow is touched around the edges with a violent red—when all these things happen to you, fortunate but bewildered fisherman, then you may know you have been fishing in the Galapagos Islands and have taken a Golden Grouper. (Pinchot 1930, 123)