Das Familienfideikommiss von Ostrog im Lichte des Testaments von Paweł Karol Sanguszko aus dem Jahr 1743

Waldemar Graczyk

doi:10.21697/sc.2022.29.1.15

Publicado: 2022-10-03

Vol. 29 Núm. 1 (2022)

Das Familienfideikommiss von Ostrog im Lichte des Testaments von Paweł Karol Sanguszko aus dem Jahr 1743

Waldemar Graczyk

Saeculum Christianum

Sección: Rozprawy i Artykuły

https://doi.org/10.21697/sc.2022.29.1.15

Resumen

Ordynacja zwana Ostrogską została założona przez księcia Janusza Ostrogskiego za zgodą sejmu Rzeczypospolitej w 1609 roku. W jej skład miały wchodzić dobra Ostrogskiego położone w województwach wołyńskim, kijowskim, sandomierskim i krakowskim. Ordynacja Ostrogska dostała się w ręce książąt Sanguszków za sprawą drugiej żony Pawła Karola Sanguszki (1680-1750), Marianny z Lubomirskich Sanguszkowej (zm. 1729), córki Józefa Karola Lubomirskiego i Teofili z Zasławskich, oraz siostry Aleksandra Dominika Lubomirskiego, ordynata Ostrogskiego. Po śmierci brata w 1720 roku weszła w posiadanie ordynacji Ostrogskiej. Dobra wchodzące w skład ordynacji ostrogskiej zostały wymienione w testamencie księcia Pawła Karola Sanguszki ze wskazaniem swego syna Janusza Aleksandra jako do niego należące.

Artículos más leídos del mismo autor/a

1 2 > >>

Descargar archivos

PDF (Deutsch)

Normas de citación

Graczyk, W. (2022). Das Familienfideikommiss von Ostrog im Lichte des Testaments von Paweł Karol Sanguszko aus dem Jahr 1743. Saeculum Christianum, 29(1), 196–206. https://doi.org/10.21697/sc.2022.29.1.15

##plugins.themes.libcom.share##

Citas

Aleksandrowska E., Barbara Urszula z Duninów Sanguszkowa (1718-1791), in: Polski Słownik Biograficzny, Bd. 34, Wrocław–Warszawa–Kraków 1992-1993, S. 517-521.
Anusik Z., Glossa do dziejów rodu książąt Ostrogskich, „Przegląd Nauk Historycznych”, 2008, Nr 1, S. 127-210.
Chynczewska-Hennel T., Ostrogski Janusz książę (ok. 1554-1620), in: Polski Słownik Biograficzny, Bd. 24/3, H. 102, red. H. Markiewicz, E. Rostworowski, Wrocław–Warszawa–Kraków 1979, S. 485.
Gruntowska L., Dzieje rodu książąt Ostrogskich w świetle „Herbarza” Kaspra Niesieckiego, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica”, Bd. 77/2003, S. 5-34.
Marcinek R., Paweł Karol Sanguszko, książę (1680-1750), in: Polski Słownik Biograficzny, Bd. 34, Wrocław–Warszawa–Kraków 1992-1993, S. 497-499.
Marcinek R., Janusz Aleksander Sanguszko, książę (1712-1775), in: Polski Słownik Biograficzny, Bd. 34, s. 490-492.
Marszalska J. M., Biblioteka i Archiwum Sanguszków. Zarys dziejów, Tarnów 2000.
Niedojadło A., Hrabstwo tarnowskie w XVII i XVIII wieku, Tarnów 2011.
Niesiecki K., Herbarz Polski, Bd. 6, Lipsk 1841.
Przyboś A., Lubomirski Józef Karol (1638-1702), in: Polski Słownik Biograficzny, Bd. 18, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1973, S. 26-27.
Testamenty książąt Lubartowiczów-Sanguszków. Wybór tekstów źródłowych z lat 1750-1876, bearb. von J. M. Marszalska, W. Graczyk, Kraków 2011.
Żychliński T., Złota księga szlachty polskiej, Bd. 5, Poznań 1883. Google Scholar

Waldemar Graczyk

http://orcid.org/0000-0002-8057-8368

Afiliación:

Instytut Nauk Historycznych Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie Polonia

Resumen biográfico

Ks. prof. zw. dr hab. Waldemar Graczyk, dziekan Wydziału Nauk Historycznych w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i kierownik katedry Historii Średniowiecza. Prowadzi badania nad dziejami Mazowsza, polskim monastycyzmem i historią książki.