Pubblicato il:

Od drzewa gorączki do toniku z ginem. Historyczne i kulturowe aspekty odkrycia właściwości leczniczych kory chinowej przeciw malarii

Przemysław Nowogórski
Saeculum Christianum
Sezione: Rozprawy i Artykuły
https://doi.org/10.21697/sc.2021.28.1.6

Abstract

W XVII w. z Ameryki Południowej dotarł do Europy tzw. proszek peruwiański, czyli sproszkowana kora drzewa zwanego przez miejscowych Indian drzewem gorączki. Dzięki niej wyleczono z malarii dużą liczba ludzi. W XIX w. z kory wyizolowano leczniczy alkaloid, chininę i przystąpiono do syntetycznej jej produkcji. Jednocześnie podjęto próby zdobycia sadzonek drzewa chinowego i podjęcia jego hodowli w innych regionach świata. Najskuteczniejsze okazały się Niderlandy, zakładając plantacje chinowca w swojej kolonii w Indonezji. W XIX w. chininę zaczęto dodawać do wody gazowanej, a tę łączono z ginem. Powstały napój stosowany jako środek antymalaryczny w wojsku brytyjskim w Azji Południowej.

Puoi leggere altri articoli dello stesso autore/i

Regole di citazione

Nowogórski, P. (2021). Od drzewa gorączki do toniku z ginem. Historyczne i kulturowe aspekty odkrycia właściwości leczniczych kory chinowej przeciw malarii . Saeculum Christianum, 28(1), 76–89. https://doi.org/10.21697/sc.2021.28.1.6

##plugins.themes.libcom.share##


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##