https://doi.org/10.21697/sk.2024.20.14
Od pewnego czasu daje się już dość wyraźnie zaobserwować coraz słabsze zainteresowanie
sakramentem bierzmowania i przygotowaniem się do niego przez młodych ludzi. Jeszcze
większym problemem wydaje się być rezygnowanie z udziału w życiu Kościoła przez tych,
którzy przyjęli ten sakrament. Skłania to do szukania przyczyn takiego stanu rzeczy i zastanowienia
się nad poprawą sytuacji. Niniejsze opracowanie stanowi próbę odpowiedzi
na pytanie, co zrobić, żeby przyjęcie sakramentu bierzmowania nie było jednocześnie
pożegnaniem się młodych ludzi z Kościołem. Zaproponowano w nim refleksję według
klucza: jak jest, jak powinno być, dlaczego nie jest tak, jak powinno być i co należy zrobić,
żeby było tak, jak powinno być?
Należy jeszcze bardziej przekonywać młodych o znaczeniu tego daru w ich życiu, a także
ożywić odpowiedzialność wspólnoty Kościoła – parafii za ich przygotowanie. Ogromne
zadanie mają do spełnienia zarówno katoliccy rodzice, chrzestni, a także duszpasterze
i katecheci. Niezbędne jest kierowanie się wskazaniami wypracowanymi przez Kościół
w Polsce, które dotyczą tego przygotowania. Przemyślenia wymaga zarówno parafialne
przygotowanie do bierzmowania, jak i szkolne nauczanie religii, a także katecheza rodzinna.
Wiele miejsca poświęcono mistagogii jako liturgicznej formacji w przygotowaniu
do bierzmowania.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
English
Français (France)
Język Polski