Opublikowane: 2019-06-30

Wprowadzenie. U podstaw syntezy wiedzy. O szlifowaniu narzędzi myślenia wedle Jana Franciszka Drewnowskiego

Kordula Świętorzecka , Michał Adamczyk
Studia Philosophiae Christianae
Dział: Artykuły naukowe
https://doi.org/10.21697/spch.2019.55.2.00

Abstrakt

Jan Franciszek Drewnowski (1896–1978) był filozofem zaliczanym do środowiska szkoły lwowsko-warszawskiej, współtwórcą koła krakowskiego (obok ks. J. Salamuchy, o. J.M. Bocheńskiego, B. Sobocińskiego), oficerem wojska polskiego (uczestnikiem wojen światowych i wojny w roku 1920), pracownikiem wydawnictw technicznych. Drewnowski doktoryzował się u T. Kotarbińskiego, jego niedoścignionym mistrzem był Stanisław Leśniewski. Był jednym z pierwszych słuchaczy akademickich wykładów Leśniewskiego. Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego: matematykę, logikę matematyczną i – jak to wtedy nazywano – filozofię naukową. Tam właśnie spotkał ks. Jana Salamuchę, który zaimponował Drewnowskiemu naukową erudycją, a intelektualną uczciwością skierował go od ateizmu ku katolickiej mistyce. W ten sposób Drewnowski wpisał się w grono intelektualnych konwertytów XX wieku, co ma znaczenie także dla jego dorobku.

Słowa kluczowe:

Jan Franciszek Drewnowski, logika, wiedza

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Świętorzecka, K., & Adamczyk, M. (2019). Wprowadzenie. U podstaw syntezy wiedzy. O szlifowaniu narzędzi myślenia wedle Jana Franciszka Drewnowskiego. Studia Philosophiae Christianae, 55(2), 5–8. https://doi.org/10.21697/spch.2019.55.2.00

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.