, Michał Adamczyk
https://doi.org/10.21697/spch.2019.55.2.00
Jan Franciszek Drewnowski (1896–1978) był filozofem zaliczanym do środowiska szkoły lwowsko-warszawskiej, współtwórcą koła krakowskiego (obok ks. J. Salamuchy, o. J.M. Bocheńskiego, B. Sobocińskiego), oficerem wojska polskiego (uczestnikiem wojen światowych i wojny w roku 1920), pracownikiem wydawnictw technicznych. Drewnowski doktoryzował się u T. Kotarbińskiego, jego niedoścignionym mistrzem był Stanisław Leśniewski. Był jednym z pierwszych słuchaczy akademickich wykładów Leśniewskiego. Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego: matematykę, logikę matematyczną i – jak to wtedy nazywano – filozofię naukową. Tam właśnie spotkał ks. Jana Salamuchę, który zaimponował Drewnowskiemu naukową erudycją, a intelektualną uczciwością skierował go od ateizmu ku katolickiej mistyce. W ten sposób Drewnowski wpisał się w grono intelektualnych konwertytów XX wieku, co ma znaczenie także dla jego dorobku.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
English
Język Polski