Teatralny ekwiwalent literackiej autonarracji . Przypadek 'Kronosu' Krzysztofa Garbaczewskiego

Justyna Kowal

doi:10.21697/zk.2021.8.17

Opublikowane: 2021-12-31

Nr 8 (2021)

Teatralny ekwiwalent literackiej autonarracji . Przypadek 'Kronosu' Krzysztofa Garbaczewskiego

Justyna Kowal

Załącznik Kulturoznawczy

Dział: Artykuły

https://doi.org/10.21697/zk.2021.8.17

Abstrakt

The main assumption of the article is the interpretation of Kronos based on Witold Gombrowicz’s private journal, directed by Krzysztof Garbaczewski in Teatr Polski in Wrocław (2013). The author also seeks forms of transmitting and receiving relations in Gombrowicz’s diarism, (both in his Dziennik and Kronos) which are significant for performing arts and used in Garbaczewski’s staging. The director treated the structure of the writer’s intimate diary as a kind of creative method, attempting to translate the idea of self-narration into the language of theatre. The structure of Garbaczewski’s performance reflects the heterogeneous composition of Gombrowicz’s Kronos, despite treating its content only as a pretext. Garbaczewski’s staging can also be called an anti-spectacle, in which the vivid boundary between reality and mimicry, truth and confabulation, aesthetics and obscenum, a phenomenal and semiotic body is blurred.

Słowa kluczowe:

Gombrowicz Witold, Garbaczewski Krzysztof, staging of diarism, self-narration in contemporary theatre, biographism in contemporary theatre, transmitting and receiving relations in contemporary theatre, performativity of biography, body in contemporary theatre

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Kowal, J. (2021). Teatralny ekwiwalent literackiej autonarracji . Przypadek ’Kronosu’ Krzysztofa Garbaczewskiego. Załącznik Kulturoznawczy, (8), 343–362. https://doi.org/10.21697/zk.2021.8.17

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.