Opublikowane: 2016-11-19

Dwa modele relacji: męskość – ojcostwo. Perspektywa pedagogii personalistycznej

Witold Starnawski
Forum Pedagogiczne
Dział: Artykuły i rozprawy
https://doi.org/10.21697/fp.2016.2.39

Abstrakt

W niniejszym artykule relację męskość – ojcostwo rozważa się według Teologii ciała Jana Pawła II. W związku z tym centralnym problemem jest związek zachodzący między naturą a osobą. Autor uważa, że „osoba ma naturę” (Robert Spaemann) i zawsze jest to natura męska lub kobieca. Ciało i płeć są ważnymi elementami ludzkiego bytu i powinny wyrażać osobę (Jan Paweł II). Relację męskość – ojcostwo można rozważać zgodne z dwoma modelami. Według pierwszego – naturalnego – męskość jest fundamentem ojcostwa; może być opisana przez takie pojęcia jak: siła, stanowczość, odwaga, ryzyko. Drugi model jest duchowy – fundamentem jest ojcostwo, ważną kategorią jest duchowe zrodzenie; można je opisać poprzez takie terminy jak: władza, autorytet, odpowiedzialność, troska. Obydwie kategorie są ważne w wychowaniu: męskość wskazuje na elementy realistyczne, konkretne, skuteczne w działaniu, ojcostwo ujawnia zaś aspekty społeczne, kulturowe, osobowe postawy.

Słowa kluczowe:

męskość, ojcostwo, Jan Paweł II, teologia ciała, płeć, gender

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Starnawski, W. (2016). Dwa modele relacji: męskość – ojcostwo. Perspektywa pedagogii personalistycznej. Forum Pedagogiczne, 6(2/2), 217–232. https://doi.org/10.21697/fp.2016.2.39

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.