https://doi.org/10.21697/seb.2022.20
Od szeregu lat konieczność zwiększenia produkcji żywności zarówno w skali globalnej jak i lokalnej związana jest bezpośrednio z procesem intensyfikacji rolnictwa. Konieczność systematycznego zwiększania dawek zarówno nawozów sztucznych jak i chemicznych środków ochrony roślin potęguje zagrożenie dla komponentów środowiska przyrodniczego. Stan ten jest szczególnie groźny i dalekosiężny w skutkach dla owadów zapylających, a zwłaszcza pszczół. W konsekwencji liczebność tych owadów maleje, a podatność ich na liczne choroby istotnie wzrasta. Wyniki badań jednoznacznie wskazują, że to one zapylają 80% roślin na naszej planecie, zwłaszcza tak ważne gatunki użytkowe, jak warzywa i owoce. Chcąc przeciwdziałać i ograniczyć negatywne skutki jakie stwarzają dla życia tych owadów chemiczne środki ochrony roślin, w 2018 r Unia Europejska wydała zakaz stosowania pestycydów o najsilniejszym działaniu tzn. neonikotynoidów, oraz glifosfatu głównego składnika randapu. Jedną ze skutecznych metod pomocy pszczołom oraz ograniczenia ich śmiertelności i narażenia na choroby są pasieki powstające w miastach. Trend ten oraz rozwój miejskiego pszczelarstwa w krajach Europy oraz na świecie trwa od kilkudziesięciu lat, a w Polce ma już kilkunastoletnie tradycje. Liczba miejskich pasiek wzrasta a krajobraz miast stanowi źródło bogatej i urozmaiconej diety dla pszczół.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
English
Język Polski