Różne wersje modelu dynamiki pojedynczej populacji z zachodzącymi pokoleniami zostały porównane z modelem z niezachodzącymi pokoleniami. Badano różne wersje globalnej konkurencji o wspólne zasoby i ich nierównego podziału pomiędzy konkurującymi osobnikami: osobniki młodociane i dorosłe konkurują o te same zasoby, osobniki młodociane i dorosłe korzystają z różnych zasobów oraz pewną formę opieki matczynej. Analizowano zależność trwałości populacji mierzonej czasem, jaki upływa do jej wymarcia, od zmienności osobniczej. Trwałość populacji zwiększana jest przez wszystkie postaci konkurencji nie osłabionej przez jakiekolwiek czynniki środowiskowe (np. dywersyfikacja zasobów konkurujących osobników) lub wynikłe z ewolucyjnej historii gatunku (np. opieka matczyna) oraz w odpowiedni sposób powiązanej z mechanizmem powodującym powstawanie zmienności osobniczej w populacji. Wszystkie formy osłabienia konkurencji prowadzące do zmniejszenie zmienności osobniczej mają niekorzystny wpływ na trwałość populacji, chociaż różnice między modelami nie są duże.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.