Opublikowane: 2024-11-13

Przebudzenie jaźni do wzajemnego powiązywania rzeczy: zarządzanie i troska o stworzenie z perspektywy religii. Recenzja książki autorstwa Anthony Le Duc pt. “Religious Self-Cultivation and Environmental Flourishing: A Humanist Relational Approach”

Vien V. Nguyen
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dział: Artykuły recenzyjne
https://doi.org/10.21697/seb.5831

Abstrakt

W książce Anthony’ego Le Duca Religious Self-Cultivation and Environmental Flourishing: A Humanist Relational Approach, autor podkreśla rolę duchowego samokształcenia w kształtowaniu pro-ekologicznej świadomości i odpowiedzialności za wspólny dom. Praca ukazuje, jak różne tradycje religijne – od buddyzmu poprzez konfucjanizm po tradycje abrahamiczne – oferują moralny kompas i praktyki sprzyjające harmonii między człowiekiem a środowiskiem, akcentując wzajemne powiązania wszystkich form życia. W drugiej części Le Duc prezentuje znaczenie dialogu międzykulturowego i międzyreligijnego oraz koncepcję „inter-kreacyjności” jako fundament współdziałania na rzecz ochrony przyrody.

Słowa kluczowe:

chrześcijaństwo i ekologia, religia i ekologia, włodarzowanie, troska o stworzenie, jedność przyrody

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Nguyen, V. V. (2024). Przebudzenie jaźni do wzajemnego powiązywania rzeczy: zarządzanie i troska o stworzenie z perspektywy religii. Recenzja książki autorstwa Anthony Le Duc pt. “Religious Self-Cultivation and Environmental Flourishing: A Humanist Relational Approach”. Studia Ecologiae Et Bioethicae, 23(1), 101–108. https://doi.org/10.21697/seb.5831

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.