Laboratoryjne eksperymenty nad dyspersją stonogi Porcellio scober pokazują, że możliwość dyspersji zmniejsza intensywność konkurencji wewnątrzgatunkowej. Decyzja dotycząca dyspersji z aktualnie zajmowanego siedliska do sąsiedniego nie zależała w tym eksperymencie od ciężaru osobnika. Jedyną kategorią osobników, które starały się unikać dyspersji były noszące jaja samice. Może to wynikać z tego, że stonogi tego gatunku penetrują środowisko poruszając się przypadkowo, ale mogło być także dodatkowo rezultatem tego, iż środowisko życia stonóg było w tym eksperymencie tak zaaranżowane, iż koszty dyspersji były niskie.
Pobierz pliki
Zasady cytowania