Celem niniejszego artykułu jest analiza złożoności edukacji środowiskowej (ES) i jej różnych podstawowych aspektów. Artykuł analizuje najnowszą historię oraz cele i metody stosowane we współczesnej EŚ. EŚ jest kompleksowym i długoterminowym procesem, który należy kontynuować, aby był on efektywny. W tym celu potrzebna jest technika i mechanizmy o szerokim zakresie nauczania. Najbardziej ambitnym celem EŚ jest nie tylko informowanie i szkolenie ludzi, ale podnoszenie ich świadomości, zmiana ich zachowania i ewentualne promowanie odpowiedniego działania w sprawie środowiska. Złożona specyfika tej tematyki staje się bardziej zrozumiała, jeśli analizujemy drogi, którym i różne cele w EŚ powinny być osiągane. Dla każdej grupy nacisku (władza, handel i przemysł, środowisko naukowe, środowiskowe organizacje pozarządowe, obywatel i klient, środki przekazu) istnieje szybko w zrastająca liczba możliwości i bardziej specyficzne narzędzia przybliżania się do celów EŚ. Niniejszy artykuł ocenia podstaw owe elementy EŚ (historia, cele i metody) i zwraca szczególną uwagę na traktowanie tego zagadnienia przez grupy o różnych dążeniach (celach) w zarządzaniu i polityce środowiskowej. Analizowany jest wzajemny układ między edukacją środowiskową i wychowaniem dla zrównoważonego rozwoju. O pisana jest nieustająca dyskusja, która łączy te tematy z ubóstwem. Mimo, że istnieje bezpośredni związek między tym i problemami, rozważania te nie powinny osłabiać uwagi poświęcanej problemom środowiskowym jako takim. Artykuł w części końcowej zawiera opis projektu EŚ, skierowanego do uczniów szkół średnich i dotyczącego problemu radzenia sobie ze środowiskiem w ich regionie.
Kompleksowa ocena EŚ ukazu je rosnący dystans między działalnością na tym polu a celami teoretycznymi. Ta konkluzja wzywa do istotnych finansowych inwestycji w dziedzinie EŚ, zarówno przez kraje uprzemysłowione, jak i rozwijające się.
Pobierz pliki
Zasady cytowania