Opublikowane: 2020-12-31

Wady środowiskowe jako etyczne i antropologiczne źródła kryzysu środowiskowego

Dominika Dzwonkowska
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dział: Humanistyczne Podstawy Ochrony Środowiska
https://doi.org/10.21697/seb.2020.18.5.15

Abstrakt

Źródłem kryzysu środowiskowego jest nie tylko brak uznania wewnętrznej wartości świata poza-ludzkiego, ale również niepowodzenie w kultywowaniu cnoty. Słowo "cnota" jest staromodne i dziś kojarzy nam się głównie z dyskusją akademicką. Jednak termin ten wiąże się nie tylko z tradycyjną refleksją etyczną; dziś jesteśmy świadkami ożywienia dyskursu cnót w etyce środowiskowej i rodzenia się etyki cnót środowiskowych. W artykule analizuje się problem kardynalnych wad i próbuje się odpowiedzieć na pytanie, które z nich są odpowiedzialne za kryzys ekologiczny. W tekście omówiono pięć kluczowych wad środowiskowych: egoizm, chciwość, arogancję, niewiedzę i apatię.

Słowa kluczowe:

wady środowiskowe, cnoty środowiskowe, etyka cnót, etyka środowiskowa, egoizm, chciwość, arogancja, niewiedza, apatia

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Dzwonkowska, D. (2020). Wady środowiskowe jako etyczne i antropologiczne źródła kryzysu środowiskowego. Studia Ecologiae Et Bioethicae, 18(5), 171–180. https://doi.org/10.21697/seb.2020.18.5.15

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.