https://doi.org/10.21697/seb.2009.7.1.07
Szeroko rozumiana i uprawiana ekologia człowieka dotyczy całokształtu relacji człowiek – środowisko. Należałoby się zastanowić, czy można mówić osobno o ekologii kobiety i mężczyzny.
W antropologii chrześcijańskiej kobieta i mężczyzna funkcjonują w jednym człowieczeństwie co do godności, ale jako kobieta i mężczyzna co do sposobu ukonstytuowania. Na ludzką pełnię składają się dwa odmienne czynniki spełnione w płciowości. Płeć różnicuje człowieka w wymiarze biologicznym, psychicznym, społecznym, w konsekwencji i kulturowym. Dlatego niech będzie usprawiedliwionym rozważanie osobowości i natury kobiet w ich swoistym środowisku, jako ekologii kobiety. Pozwoliłam sobie na użycie terminu ekologia kobiety, gdyż odnoszę wrażenie, że ekologia (gr. oikos – dom) jako nauka o „domu” o najbliższym środowisku trafnie oddaje sens środowiska, aury jaką tworzy kobieta wokół swojej osoby.
Dominująca kultura jest „cyniczna” w odniesieniu do kobiet. Z jednej strony deklaruje dbałość o kobietę i jej kobiecość, z drugiej strony walczy z nią proponując i umożliwiając rozwiązania, które doprowadzają do rozdarcia, do konfliktu wewnętrznego, w konsekwencji do dezintegracji osobowości kobiety.
Wyzwolenie się kobiety spod męskiej dominacji pociągnęło za sobą pozbycie się wszelkiej opieki. Kobieta doświadcza więc ciężkiej próby samotności, w której musi stawić czoła zupełnie sama. Taka sytuacja jest zachwianą równowagą, która w łańcuchowej reakcji dotyka innych a szczególnie dzieci. Zarysowuje się rozdźwięk między niedojrzałością duchową a postępem cywilizacyjnym, charakteryzujący się coraz większą wrażliwością i kruchością nowego pokolenia. Harmonia, której strażniczką może i powinna być kobieta ma szansę zaistnieć wtedy, kiedy kobieta jest do tego zdolna fizycznie i duchowo. Świadoma swej roli kobieta wie, że może odegrać doniosłą rolę w różnych dziedzinach życia. Kobiece powołanie, kobiece wyzwolenie ma służyć podbudowaniu ludzkości, a nie zgnębieniu mężczyzny.
Dla uzyskania obrazu harmonii należy ukazać przynajmniej najbardziej istotne elementy kształtujące zarówno harmonię wewnętrzną w człowieku, jak również jego harmonijne relacje z otoczeniem. W podjętej dyskusji chciałabym się zająć ekologią kobiety czyli tym, co jest w przypadku jej środowiska charakterystyczne i specyficzne dla niej i co ją odróżnia od mężczyzny i jego wpływu na otoczenie.
Ważnym zagadnieniem harmonii będą jej elementy, które stanowią o jej pełni. Harmonia między potrzebami, wartościami i normami będzie omówiona w szerszym aspekcie jako tło do rozważań o akceptowaniu kobiecości jako warunku koniecznego do utrzymania równowagi we wszystkich sferach ludzkiego życia.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
English
Język Polski