Opublikowane: 2021-06-30

Baza noclegowa i towarzysząca – wybrane elementy infrastruktury polskich parków narodowych w latach 2005‒2015

Milena Bera , Aneta Zaremba
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dział: Artykuły naukowe
https://doi.org/10.21697/seb.2021.19.2.07

Abstrakt

Parki narodowe są obszarem bardzo atrakcyjnym turystycznie. Corocznie przybywają tam miliony turystów, a ich liczba ciągle rośnie. Powoduje to wiele problemów w zarządzaniu obszarem chronionym. Stąd też istotne jest zapewnienie odpowiedniej infrastruktury oraz przygotowanie tras turystycznych na tych obszarach tak, aby jak najmniej szkodzić przyrodzie. Celem artykułu jest charakterystyka i ocena zagospodarowania turystycznego i rekreacyjnego parków narodowych w Polsce w latach 2005–2015. Na podstawie zgromadzonych danych empirycznych pochodzących z Głównego Urzędu Statystycznego dokonano porównania wybranych elementów wpływających na zagospodarowanie i przystosowanie danego obszaru parku narodowego do ruchu turystycznego, głównie bazy noclegowej i towarzyszącej. Analiza porównawcza wykazała zróżnicowanie badanych parków w omawianym zakresie. Z przeprowadzonych badań wynika, że największy udział w bazie noclegowej w parkach narodowych miały kempingi i biwaki, z zauważalną tendencją spadkową w każdym analizowanym roku. Liczba ośrodków i domów wczasowych również uległa nieznacznemu zmniejszeniu. Ponadto, w latach 2005–2015 zauważa się tendencję wzrostową w gęstości i długości szlaków, długości nartostrad i schronów przeciwdeszczowych.

Słowa kluczowe:

park narodowy, infrastruktura turystyczna, ochrona przyrody

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Bera, M., & Zaremba, A. (2021). Baza noclegowa i towarzysząca – wybrane elementy infrastruktury polskich parków narodowych w latach 2005‒2015. Studia Ecologiae Et Bioethicae, 19(2), 77–84. https://doi.org/10.21697/seb.2021.19.2.07

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.