W dziedzinie etyki ekologicznej, oprócz takich nazwisk jak Kohák, Vavroušek, Keller, Librová, coraz częściej spotykamy się z nazwiskiem czeskiego filozofa Josefa Šmajsa. Profesor Šmajs w swoich pracach przedstawia nowe, oryginalne i całościowe spojrzenie na życie człowieka na Ziemi i jego etykę. Proponowana przez niego koncepcja łączy nauki humanistyczne i przyrodnicze w jedną organiczną całość. Šmajs stwierdza wręcz: „jesteśmy wytworem wspaniałej ewolucji biologicznej, ale jesteśmy dumni tylko z naszej kreatywności kulturowej. Myślimy – i uczymy tego w szkołach – że dopełniamy człowieczeństwo ludzką kulturą i humanizujemy je. Jednak prawda jest inna, Przyroda jest oryginalna, samowystarczalna i doskonała; nie możemy jej dopełnić ani uczłowieczyć”. Dalej Šmajs twierdzi, że „jeżeli chcemy przetrwać na Ziemi, musimy mądrze ustąpić miejsca przyrodzie, musimy to zrobić w odpowiednim czasie. Epoka symbiozy kultury i przyrody jest jeszcze wciąż przed nami”. Filozofia Šmajsa, którą można określić jako biofilną, interpretuje obecne przejawy kryzysu ekologicznego, jego przyczyny oraz dostarcza jasnego, realistycznego przewodnika do ratowania człowieczeństwa i wszystkich form życia w sposób etyczny.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.