Artykuł jest próbą wyjaśnienia kategorii formy logicznej użytej przez Ludwiga Wittgensteina w "Traktacie logiczno-filozoficznym" za pomocą pojęć zaczerpniętych z "Monadologii" Gottfrieda Wilhelma Leibniza. Pomiędzy oboma dziełami zachodzą liczne podobieństwa oraz analogie, a kluczowe jest dla nich pojęcie tego, co wewnętrzne, i uznanie ważności rozważań nad podstawowymi kategoriami myślenia o świecie. Perspektywa leibnizjańska pozwala w sposób szerszy spojrzeć na wittgensteinowskie analizy relacji zachodzącej pomiędzy zdaniem a faktem, językiem a światem. Wykorzystanie terminologii hanowerskiego filozofa, pozwoli wykazać ambiwalencję pojęcia formy logicznej w filozofii Wittgensteina oraz metafizyczny charakter jego pierwszej książki.
Słowa kluczowe:
forma logiczna, odwzorowanie, izomorfizm, monadologia, Wittgenstein Ludwik, Leibniz Godfryd Wilhelm
Piekarski, M. (2017). Problem formy logicznej: Wittgenstein a Leibniz. Studia Philosophiae Christianae, 51(1), 99–121. Pobrano z https://czasopisma.uksw.edu.pl/index.php/spch/article/view/1269
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Wydział Filozofii Chrześcijańskiej, Instytut Filozofii, ul. Wóycickiego 1/3, 01–938 Warszawa
Polska
Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.