English
Język polski
Uwagi o teistycznej interpretacji zasady antropicznej
Tadeusz Pabjan
Abstrakt
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jaką wartość dla teologicznej argumentacji za istnieniem Boga ma zasada antropiczna. Mówi ona o subtelnym „dostrojeniu” praw przyrody i parametrów kosmologicznych, bez którego we wszechświecie nie mógłby pojawić się człowiek. Wszechświat wydaje się zatem istnieć dla określonego celu, jakim jest „wyprodukowanie” rozumnego obserwatora. Ze względu na swój teleologiczny charakter zasada antropiczna jest podatna na interpretację teologiczną, w której zakłada się, że to Bóg powołuje do istnienia wszechświat przygotowany dla człowieka. W tym ujęciu Stwórca jawi się jako projektant wszechświata, ale Jego projekt dotyczy tu tylko praw przyrody – z tej racji interpretacja ta różni się zasadniczo od tzw. teorii inteligentnego projektu. W artykule uzasadniono tezę, że zasada antropiczna jest ciekawym argumentem – ale nie naukowym dowodem – za racjonalnością religijnej wiary w Boga, który jest stwórcą wszechświata.Słowa kluczowe
zasada antropiczna ; kosmiczne koincydencje ; subtelne dostrojenie ; dowód kosmologiczny
Zasady cytowania
Licencja
Po decyzji o przyjęciu artykułu do druku, autor podpisuje z Wydawnictwem UKSW umowę o nieodpłatnym przeniesieniu majątkowych praw autorskich. W umowie tej autor wyraża także zgodę na publikację wraz z artykułem (w wersji papierowej i elektronicznej) danych o swojej afiliacji akademickiej, wraz z adresem służbowym i adresem e-mail, a także na wprowadzenie artykułu do internetowych baz czasopism, w tym pełnotekstowych, z którymi czasopismo współpracuje.
