Opublikowane: 2023-12-27

KARA ZESŁANIA NA PRZYMUSOWE PRACE W KOPALNI (‘DAMNATIO AD METALLA’) W PRAWIE RZYMSKIM

Przemysław Kubiak
Zeszyty Prawnicze
Dział: Artykuły
https://doi.org/10.21697/zp.2023.23.4.02

Abstrakt

Kara zesłania na przymusową pracę do kopalni (damnatio ad metalla) stanowiła jedną z podstawowych sankcji karnych wymierzanych osobom z niższych warstw społecznych oraz niewolnikom przez cały okres trwania cesarstwa rzymskiego. Analiza źródeł prawnych ukazuje, że była ona wymierzana w przypadku przestępstw średnio ciężkich na równi z zesłaniem do szkół gladiatorskich, z którym to dzieliła wiele cech wspólnych, w tym przede wszystkim popadnięcie w niewolę skazanego. Była to kara najbliższa karze śmierci ze względu na warunki panujące w kopalniach, gdzie osadzeni cierpieli najróżniejsze dolegliwości i dodatkowe tortury podczas wykonywania nieludzkiej pracy. Istniały również łagodniejsze stopnie tej kary, które nie powodowały zmiany statusu na niewolny, w szczególności gdy orzekano je jedynie na pewien okres. O jej powszechnym stosowaniu decydowały nie tylko czynniki ekonomiczne czy społeczne, lecz także ideologiczne, związane z założeniami prowadzonej polityki karnej oraz pojmowaniem sprawiedliwości przez ówczesnych Rzymian.

Słowa kluczowe:

poena metalli;, zesłanie na przymusowe prace w kopalni;, rzymskie prawo karne;, kara w starożytnym Rzymie.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Kubiak, P. (2023). KARA ZESŁANIA NA PRZYMUSOWE PRACE W KOPALNI (‘DAMNATIO AD METALLA’) W PRAWIE RZYMSKIM. Zeszyty Prawnicze, 23(4), 51–68. https://doi.org/10.21697/zp.2023.23.4.02

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.