Ustawowa treść ryzyka emerytalnego ma pierwszorzędne znaczenie dla zasad realizacji prawa do emerytury. Już od końca XIX w. można zaobserwować kształtowanie się odrębności ryzyka emerytalnego względem pozostałych zdarzeń ubezpieczeniowych. Kluczowe znaczenie dla określenia zasięgu ochrony ma konstrukcja zawieszenia prawa do świadczenia. Doktryna prawa ubezpieczeń społecznych uznaje, że regulacja zawieszenia prawa do emerytury powinna uniemożliwiać łączenie świadczenia z zarobkami. Ryzyko emerytalne powinno być określone jako prawo do zaprzestania pracy po osiągnięciu wieku emerytalnego. Polski ustawodawca często zmienia treść zdarzenia ubezpieczeniowego, co wywołuje spory dotyczące rzeczywistego sformułowania ryzyka. Ponowne wprowadzanie regulacji zawieszenia prawa do emerytury do ustawy emerytalnej wiąże się także z problemami intertemporalnymi i zagadnieniem ochrony praw nabytych.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share