https://doi.org/10.21697/zp.2022.22.4.02
Przedmiotem niniejszego artykułu są kwestie dotyczące kosztów tłumaczenia na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego. Omawiany akt prawny, pomimo jego zmiany, nadal nie jest aktem jasnym. Brak ten dotyczy w szczególności tych fragmentów tłumaczeń, które nie są nowym tłumaczeniem lub weryfikacją tłumaczenia dokonaną przez innego tłumacza. Z jednej strony koszty ponoszone w toku postępowania przygotowawczego winny odzwierciedlać rzeczywisty nakład pracy tłumacza od nakładów typowo technicznych, a z drugiej strony brak jasności w tym zakresie wprowadza niepotrzebny chaos, który jest przedmiotem sporów pomiędzy tłumaczem a organem decydującym o wysokości kosztów. Wydaje się, że wprowadzenie do § 2 ustępu 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości winno doprowadzić do ujednolicenia praktyki w tym zakresie, ale dodany nowy przepis nie jest jasno sformułowany. Dlatego też budzą wątpliwości te sytuacje, kiedy tłumacz nie dokonuje ani tłumaczenia tekstu, ani weryfikacji, ale korzysta ze swojego tłumaczenia i scala dokument jako całość. Czy wówczas ta część winna być rozliczona w wysokości 50% tłumaczenia? W prezentowanym artykule autorka dokonuje wykładni przepisów dotyczących tej sytuacji i stara się udzielić odpowiedzi w obrębie rozliczania tych kosztów tłumaczenia na etapie postępowania przygotowawczego.
Scarica file
Regole di citazione
##plugins.themes.libcom.share##
English
Italiano
Język Polski