https://doi.org/10.21697/zp.2024.24.1.12
Temat „Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wobec zagrożeń pluralizmu mediów” wpisuje się w zagadnienie relacji administracji publicznej do współczesnych zagrożeń. Pluralizm mediów jest kluczowym elementem wolności prasy, a wolność prasy jest fundamentem demokracji. Główny problem artykułu został sformułowany w formie pytania: „Jaką pozycję zajmuje Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wobec zagrożeń pluralizmu radiofonii i telewizji?”. Badania przeprowadzone w pracy prowadzą do wniosku, że Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji nie wypełnia należycie swoich zadań z zakresu wspierania pluralizmu mediów: w minimalnym stopniu eliminuje jego zagrożenia i w minimalnym stopniu zapewnia pluralistyczny charakter radiofonii i telewizji. Problemem nie jest brak instrumentów prawnych do podejmowania działań w tym zakresie, jak twierdzi Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, ale jej polityczna zależność, jako organu kolegialnego, od organów powołujących jej członków. Działaniem priorytetowym powinno więc być odzyskanie niezależności przez ten organ, co rodzi również pytanie o zasadność utrzymywania dotychczasowego modelu jego powoływania.
Scarica file
Regole di citazione
##plugins.themes.libcom.share##
English
Italiano
Język Polski