https://doi.org/10.21697/zp.2019.19.3.06
Unijny Komitet Moneyval w ramach raportu skierowanego wobec Polski, oceniając kryminalizację prania pieniędzy w Polsce, nie uwzględnił różnic panujących między systemem prawa kontynentalnego a systemem common law oraz instytucji części ogólnej polskiego k.k. Wynikiem tego był negatywny raport zarzucający brak kryminalizacji przygotowania do prania pieniędzy. W odpowiedzi na ten raport, ustawodawca pomimo krytyki płynącej ze strony Sądu Najwyższego i Biura Analiz Sejmowych spenalizował formę stadialną przygotowania do prania pieniędzy, uzasadniając to wyłącznie raportem Moneyval.
W artykule odtworzono międzynarodowy standard przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz wykazano, że Polski system prawny w pełni jemu odpowiada. Dowiedziono, że zarzuty Moneyval były niesłusznie, gdyż: po pierwsze komitet ten nieprawidłowo odtworzył standard międzynarodowy, a po drugie faza wstępna prania pieniędzy była w większości przypadków karalna w Polsce jeszcze przed penalizacją formy stadialnej przygotowania. Dowiedziono także, że kraje nie są związane raportami Moneyval. W opracowaniu wyrażono pogląd uzasadniający tezę, że polski system przeciwdziałania praniu pieniędzy mógł stracić na sile wskutek penalizacji formy stadialnej przygotowania do prania pieniędzy.
Scarica file
Regole di citazione
##plugins.themes.libcom.share##
English
Italiano
Język Polski